సీతాకోకా!

ఈ సిమెంటు మెట్లపైన నీకేం పని సీతాకోకా

పూలని సృష్టించుకొన్న జీవితం
తృప్తిలేక ఎగిరే పూవుల్లా మిమ్మల్నీ కలగంటోంది సరే
మాలోపలి మోటుదనంతో సరిపెట్టుకోక
సిమెంటుతో కట్టుకొన్న మా కవచాలతో నీకేం పని

ఊరికే ఎందుకలా గాలికి రంగులద్దుతూ ఎగురుతావు
ఆకాశాన్ని నీ సుతిమెత్తని రెక్కల్తో నిమురుతావు
విచ్చుకొన్న నవ్వులాంటి ఎండ పెదవుల పైన 
ప్రేమ నిండిన పదంలా సంచరిస్తావు

మరింత ఇరుకుదారులు వెదుక్కొంటూ
నన్ను నేను గొంగళిపురుగుగా మార్చుకొంటున్నపుడు
కాలం మీటుతున్న నిశ్శబ్దగీతాన్ని కళ్ళముందు పరుస్తూ
నాదారికి అడ్డుపడతావెందుకు నా ప్రియమైన సీతాకోకా  

సూర్యుడువాలే ఏ దిగంతాలరేఖమీదనో
ఇటునించి నేను చీకటిలానూ
అటునుంచి నువ్వు ఆకాశపుష్పం రాల్చే రంగుల్లానూ
కలిసే వరకూ నన్ను ఇలా ఉండనీయవా సీతాకోకా

________________
నవ్య వారపత్రిక 10.9.14