17 ఏప్రిల్ 2021

కవిత : అలా ఎలా..

అలా ఎలా ప్రేమించావు జీవితాన్ని
బాల్యంలో బొమ్మల్నీ
యవ్వనంలో యువతుల్నీ
ప్రౌఢిమలో బంధాల్నీ, బాధ్యతల్నీ
పలుకుబడినీ, అలవాట్లనీ
నచ్చినవో, నచ్చబడినవో ప్రోవుచేయటాన్నీ
తీరికలోనో, పొరబాటునో
పిల్లలనీ, రంగులనీ, నవ్వులనీ
ఎప్పుడూ భయాన్నీ, భద్రతనీ

అలా ఎలా ప్రేమించేశావు
నువు పుట్టడాన్నీ
నీ ముందు ప్రపంచం పుట్టడాన్నీ
అవి నిద్రల్లోకి రాలిపోవడాన్నీ
అనుభవం గతంలోకీ
ఉత్సాహం భవితలోకీ జారిపోవడాన్నీ

ఇన్ని వేల శ్వాసల తరువాత
మరిన్ని వేల ఊహల తరువాత
అలసిపోయి కూర్చున్నప్పుడు, కాస్త చెప్పు
ఇదంతా ఎలా మొదలైంది
ఎలా ముగియనుంది
తీరనిదాహంలాంటి ప్రేమలోపల
ఏ రహస్యం నీ కోసం ఎదురు చూస్తుంది

ప్రచురణ : ఈ మాట ఏప్రిల్ 2021

కవిత : వెళదామా..

బొమ్మలు గీయి
రంగులు వేస్తూ వాటిల్లోకి తప్పిపో
పాటలు పాడు
స్వరాల అలలపై సవారి చేయి
ప్రేమించు కళ్ళు మెరిసేలా
హృదయం పగిలి కన్నీటికాల్వలు కట్టు
తోచినట్టు బ్రతుకు
బ్రతికినదానికి దుఃఖపడు లేదా తృప్తిపడు

నువ్వు వెళ్ళగానే
అద్దంలోని ముఖం వెళ్లిపోయినంత నిశ్శబ్దంగా
నీలోంచి ప్రతిదీ వెళ్ళిపోతుంది
గోడమీద వాలిన బంగారుకాంతిలా
ఆనవాలైనా మిగలకుండా మాయమౌతుంది

మనం ఒకప్పుడు ఆడిన ఇసుకతిన్నెల్లో
ఇవాళ ఈ పిల్లలు ఆడుతున్నారు
మన హృదయాల్ని చల్లబరిచిన వెన్నెల్లో
ఆ యువతీయువకులు బిడియపడుతూ
హృదయాల్నీ, మౌనాన్నీ విప్పుకుంటున్నారు

ప్రతిదీ ఉండట మెంత బావుందో
వెళ్లిపోవట మంత బావుంది
మనమిక వెళదామా
వచ్చినంత సంతోషంగా, నిశ్శబ్దంగా..

ప్రచురణ: కవిసంధ్య ఏప్రిల్ 2021

02 ఏప్రిల్ 2021

కవిత : ఒక సంభాషణ


ఏది నిన్ను గాయపరిచింది
ఏది భయంలో ముంచింది అన్నాడు మిత్రుడు
చీకటిలో వెలుతురూ
వెలుతురులో చీకటీ పొడిపొడి​లా​ రాలుతున్న రాత్రివేళ

పూవు పూయటానికి రోజంతా పడుతుంది
రాలటానికి క్షణం చాలు
ఇదీ ప్రపంచం అని అర్థమవుతున్నపుడు
గాయపడటం, భయపడటం మొదలైంది అన్నావు

నువు చాలా సున్నితం
దీని నొక ద్వారంలా చూడు
ఈ గాయమే లేకపోతే ప్రపంచాన్ని దాటే దారి వెదకవు

నీ చూపు పరిమితం కూడా
పూవు నువు చూసినపుడు పుట్టలేదు
చూస్తుండగా రాలలేదు

అది ఎప్పుడు పుట్టిందో
మనకు నిజంగా తెలీదు
భూమి పుట్టినపుడో, సృష్టి పుట్టినపుడో
పూవు పుట్టడం మొదలైంది

ఏ మహాశూన్యంలో పుట్టిందో
ఏ మహాశూన్యంలో లయిస్తుందో
పూవుకే తెలియదు
పూవుని చూసే చూపుకీ తెలియదు
చూపుని చూసే తెలివికీ తెలియదు

తెలియకపోవటంలోకి వెళ్ళటానికి
తెలిసినదానిలో పలు ద్వారాలు ఇవి

ఊరికే చూడు రాత్రినీ
నక్షత్రాలనీ, దుఃఖాలనీ, ఈ మాటల్నీ
వెలుగుచీకటుల యుగాల ప్రణయంతో
మేలుకో, కలగను, నిద్రపో

అల లలలుగా ఏం చేస్తున్నా
లోలోపల ఊరికే ఉండటమొక మహాద్వారం

మిత్రుడు పదాలతో తెరిచిన పలు ఖాళీల్లోకి
మిత్రుడూ, నువ్వూ,
రాత్రీ, చీకటీ, వెలుతురూ ప్రవేశించగా
ఏమీ తోచని కాలమూ
వాటి వెనుకే ఖాళీలోకి చేరిపోయింది

ప్రచురణ : పాలపిట్ట. ఫిబ్రవరి 2021