06 అక్టోబర్ 2021

ఎదురుచూస్తూ

నాలుగుగంటలు పడుతుంది డాడీ,
ఏం చేస్తారు, ఎదురుచూస్తారా అంది అమ్మాయి
పరీక్ష రాయటానికి వెళ్లబోతూ
చూద్దాం, ఎలా గడుస్తుందో అన్నావు
ఖాళీపూట నదిలో స్నానానికి దిగబోతున్న ఉత్సాహంతో

ఎదురుచూడట మేమీ
తప్పించుకోవాల్సిన అనుభవం కాదు
ఎదురుచూపు దారం కొసన ఎగిరేటపుడు
కిందికీ, పైకీ, నలువైపులకీ
ఖాళీసమయం ఆకాశంలా విస్తరిస్తుంది

ఇప్పుడీ చెట్ల ఆకుల్లో
రుతువులే జీవనానందాన్ని దాచాయో శోధించవచ్చు
వీటి నీడల సంకేతాలతో
సూర్యుడు భూమితో చేసే రహస్యభాషణ వినవచ్చు

నీ ప్రక్కనుండి ఎవరో వెళ్లిపోవటాన్నో
దూరంగా తేలుతున్న సంభాషణనో
నీ దేహమంతటితో శ్రద్ధగా ఆస్వాదించవచ్చు

జీవితం మోపిన వత్తిళ్లు కాసేపు మరచి
ఒక్కొక్క క్షణాన్నీ తీరికగా అనుభవించవచ్చు
నలువైపులకీ శకలాలుగా విసరబడే నిన్ను
ఒక్కచోటికి చేర్చుకొని చూసుకోవచ్చు

నిజానికి, ఎదురుచూడటం మినహా
ఇక్కడికొచ్చి చేస్తున్నదేమీ లేదు
తెలియనిచోటు నుండి వచ్చి
తిరిగి తెలియకపోవటంలోకి వెళ్ళటానికి
ఎదురుచూస్తూ వున్నావు

నీ బాధ్యతలన్నింటి వెనుకా
నీ నెలాఖరు జీతమున్నట్టు
నీ పనులన్నింటి వెనుకా
జీవితం చివర వెళ్లిపోవటానికి
ఎదురుచూపు వుంటుంది

నీ పనుల మధ్య ఖాళీల్లోకి
నీకు ఇష్టమైన పాట
పాపాయిలా వచ్చి పలకరించినట్టు
నీ రోజుల్లోని ఇలాంటి ఖాళీల్లోకి
నిన్నిక్కడ దించి వెళ్లిన అనంతం
వచ్చి పలకరిస్తుంది

బహుశా, అపుడు
నువు పుట్టనే లేనంత భారరహితమై
జీవితాన్ని నిసర్గంగా,
ఉత్త జీవితంగా కాసేపు జీవిస్తావు

ప్రచురణ : దిక్సూచి, ముంబై. సెప్టెంబర్ 2021

04 అక్టోబర్ 2021

నచ్చేలా..


జీవితం ఉక్కగా ఉంది
అందరికీ నచ్చేలా బ్రతకటంలో పడి
నాకు నచ్చేలా బ్రతకటం మర్చిపోయాను అంది
ఆ అమ్మాయి
బహుశా, అందరూ అంతే అనుకున్నావు నువ్వు

తనకి నచ్చేలా బ్రతికేవాళ్ళలో బాల్యం వుంటుంది
సరస్సు మీంచి వీచే ఉదయపు గాలీ
కొమ్మల్లోంచి వాలే బంగారు కాంతీ
వాళ్ళ కోసమే ఈ లోకంలోకి వచ్చినట్టు వుంటుంది
జీవితం వాళ్ళచుట్టూ ఉత్సవభరితమై
పసిపిల్లల్లా గంతులేస్తున్నట్టు వుంటుంది

ఆకాశాన్ని విప్పుకొన్న పక్షిలానో
అడవిని చుట్టుకొన్న జంతువులానో
రేపటి దిగుల్లేని జీవితం గడిపేవాళ్ళని చూస్తే
సమూహానికెప్పుడూ ప్రశ్నగానే ఉంటుంది

వాళ్ళని చూస్తే
కొండ అంచున నడిచేవాళ్ళని చూసినట్టూ
మృత్యువుతో దోబూచులాడే
జీవితాన్ని చూసినట్టూ వుంటుంది
కాస్త ఆకర్షణగా, మరికాస్త భయంగా
జ్వలిస్తున్న దేనినో దగ్గరగా చూస్తున్నట్టుంటుంది

చెట్టులాగా ఉన్నచోటనే ఉనికిలోనికి మునిగి
తనలోనుండే తేలుతూ ఉండేవాళ్ళని చూస్తే
వాళ్ళని అచ్చుపోసిన జీవితంలోకి ఒంపేవరకూ
మనకి ఆందోళనగానే వుంటుంది

చెట్టు ఎలా ఎదగాలో, కొమ్మలు చాపాలో
ఏయే ఋతువుల నెట్లా గానం చేయాలో
ఏయే ఎండల్లోకి నీడల వలలెట్లా విసరాలో
విత్తనంలోనే దాగి వున్నట్టు

ఎలా బ్రతకాల్సి వుందో పుట్టుకలోనే వుంది గనుక
నిన్ను నువ్వూ, వాళ్ళని వాళ్ళూ
చల్లగా బ్రతకనివ్వాలి అంతే కదా అమ్మాయీ


ప్రచురణ : ఆదివారం ఆంధ్రజ్యోతి 3.10.2021

మలిసంధ్యవేళ..

1
ఆమె రాయమంటుంది కొన్ని అక్షరాలు
ఎన్ని రాస్తే
సడిచేయని వెన్నెల పాదాలవుతాయి
వానచినుకు నేలపై తెరిచిన వృత్తాలవుతాయి
పోనీ, సీతాకోక ఎగిరిపోయిన ఖాళీలవుతాయి
అంటావు నువ్వు

2
పలకమంటుంది కొన్ని పదాలు
ఎన్ని పలికితే
జీవనసారంలోంచి వికసించే చిరునవ్వులవుతాయి
దుఃఖపుశిల చెమరించిన కన్నీరవుతాయి
స్పర్శలో మేలుకొనే దయాపూర్ణ లోకాలవుతాయి
అనుకొంటావు

3
ఊరికే కూర్చుందామా దగ్గరగా కాసేపు అంటుంది
ఎన్ని యుగాలు కూర్చుంటే తనివి తీరుతుంది
ఎంత సమీపిస్తే మనమధ్య వెలితి నిండుతుంది
ఏనాటి వేసవిగాడ్పు ఇక విడదీయక వెళ్ళిపోతుంది
అనిపిస్తుంది నీకు

4
ఆమె తన లోపలికి వెళుతూ
దయగా నన్ను నా లోపలికి వెళ్ళమంటుంది
పచ్చిక మైదానంపైన నక్షత్రాలు మెరుస్తున్నాయి
ఇద్దరమూ లేని ప్రశాంతి చలిగాలిలా సాంద్రమవుతోంది

ఒక మధ్యాహ్నం

జీవితం తనతో తాను జీవిస్తోంది
కుదురుగా బొమ్మలతో ఆడుకొంటున్న పాపాయిలా

తనని తాను చూసుకొంటోంది
గాలికి ఎగురుతున్న పేపరు కొసల్లో
ఆమె వస్త్రాలపై వాలుతున్న ఎండలో

వింటోంది తనని తాను
టీవీలోంచి పొడిగా రాలుతున్న శబ్దాల్లో
వాహనాల తొందరలో, మనుషుల చప్పుళ్ళలో

పనిలేని గాలి తనని తానే తాకినట్టు
తీరికగా తనని తాకుతోంది జీవితం
ఆవు దూడని నాకినట్టు
ఎండ నాలుక చాపి లోకాన్ని నాకుతోంది

జీవించటం మినహా జీవితానికి మరేమీ తోచని
మాఘమాసపు మధ్యాహ్నపు వేళ
నదిలో మునగటమెలానో తెలియని నువ్వు
పైకి తేలి కాసిని అక్షరాలని పలవరిస్తావు

నిన్ను కుడుతూనే ఎర్రచీమలు చనిపోయినట్టు
జీవితాన్ని పట్టుకొంటూనే అక్షరాలు చనిపోతాయి