26 డిసెంబర్ 2014

పూవురాలేను

పగటి కాంతిరేకలు చీకటుల సోలినటు
మధురస్వప్నమొకటి మెలకువన జారినటు
ఆమె వెన్నెలనవ్వు నీలోకి వాలినటు
పూవురాలేను పూవువలె నెమ్మదిని

గాలివాలువెంట ఒంపు తిరిగి
గాలినొక పూవుగా హొయలు దీర్చి
రంగురంగుల గిరికీలు చుట్టి
కాంతినొక పూవుగా చిత్రించి విడచి

నేలపై మృదువుగా మేనువాల్చి
నేల నొకపూవు రేకులా మలచి
పూవొకటి రాలేను ఇచట ఈ స్థలములో
తననీడపై తాను సీతాకోకయ్యి వాలేను

సెలయేటి పరుగులా, పసిపాప నవ్వులా
చిరుగాలి తరగలా, పరిమళపు తెరలా
పూవొకటి రాలేను ఈ క్షణములోన
పూవంటి క్షణమొకటి రాలేను స్వప్నమ్ములోన

_______________________

18 డిసెంబర్ 2014

తోటివారిని

తోటివారిని గాజులానోపూలలానో,
కదలని నీటిపై నిదురించే చంద్రునిబింబంలానో చూడలేమా
బహుశాగ్రహాంతరాలలో ఏకాకులమై ఎదురైతే   
అద్దంలో ప్రతిబింబంలా మృదువుగా చూసుకొంటాం ఒకరినొకరం

నిజంగా, తెలియనిచోట ఉన్నాం కదా
భూమి ఏమిటోఆకాశం ఏమిటో,
మెరిసే ఉదయాస్తమయాలూదిగులు కురిసే నల్లని రాత్రులూ
ఎందుకున్నాయోఏం చెబుతున్నాయో తెలియని
మంత్రమయస్థలంలో దారి తెలియక తిరుగుతున్నాం కదా

కనులంటే ఏమిటోచూడటమేమిటో,
చూపు బయలుదేరుతున్న లోలోపలి శూన్యపు అగాధమేమిటో
ఎరుక లేకుండానే ఋతువుల నీడల్లో తడుముకొంటున్నాం కదా

ఎవర్ని లోపలికంటా తడిమిచూసినా ఏముంటుంది
గుప్పెడు ప్రశ్నలూకాస్త కన్నీరూఇంకా అర్ధం సంతరించుకోని  ఒక దిగులుపాట మినహా
ఎవరి కథ చూసినా ఏముంటుంది
అంచులు కనరాని కాలపు ఊయలలో ఏడ్చేనిదురించే పసిబిడ్డ లోపలి నిశ్శబ్దం మినహా

తాకలేమా మరికాస్త కోమలంగా ఒకరినొకరం
చేరలేమా మరికాస్త సమీపంగా ఒకరికొకరం
చూడలేమా ఒకరిలోకొకరం మరికాస్త సూటిగాలోతుగానమ్మకంగా..

__________________
ప్రచురణ: సారంగ 11.12.14 

11 డిసెంబర్ 2014

'ఆకాశం' సంపుటికి నూతలపాటి కవితా సత్కారం

'ఆకాశం' సంపుటి నూతలపాటి కవితా సత్కారం - 2011 కు ఎంపికైంది. ఈ మేరకు 'ఆకాశం' కవితాసంపుటి కవి బివివి ప్రసాద్ ని నవంబరు 15 న తిరుపతి శ్రీ వెంకటేశ్వర విశ్వవిద్యాలయంలో జరిగిన సభలో గంగాధరం సాహితీ కుటుంబం వారు ప్రశంసా పత్రం, నగదుతో సత్కరించారు. 

ఆచార్య నాగోలు కృష్ణారెడ్డి గారి అధ్యక్షతన జరిగిన ఈ సభలో గంగాధరం సాహితీ కుటుంబం అధ్యక్షులు విద్వాన్ ఎస్.మునిసుందరం, కార్యదర్శి ఆచార్య డి. కిరణ్ క్రాంత్ చౌదరి, ఆచార్య మేడిపల్లి రవికుమార్, కవులు బివివి ప్రసాద్, పలమనేరు బాలాజీ (నూతలపాటి కవితా సత్కారం - 2012 కు ఎంపికైన 'ఇద్దరిమధ్య' కవితాసంపుటి కవి), నూతలపాటి వెంకటరమణ పాల్గొన్నారు.

సభ విశేషాలు ఇక్కడి ఫొటోలు, ఆడియో, వీడియో లలో గమనించవచ్చును.


'ఆకాశం' పై మేడిపల్లి రవికుమార్ ప్రసంగం కోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.

'ఇద్దరిమధ్య' పై మేడిపల్లి రవికుమార్ ప్రసంగానికి ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.

బివివి ప్రసాద్ ప్రసంగం వీడియోకు ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.

03 డిసెంబర్ 2014

అక్షరాశ్రమం

సముద్రంపై ఎగిరి ఎగిరి మళ్ళీ నౌకపైనే వాలిన పక్షిలా
లోకమంతా తిరిగి మళ్ళీ అక్షరాలపై వాలతావు
నీ కెంతమేలు చేస్తున్నాయో ఎపుడూ గమనించలేదు కాని
భూమ్మీద అక్షరాలు మినహా నీకు తోడెవరూ ఉన్నట్టులేరు

దు:ఖంలోకీ, వెలితిలోకీ ఘనీభవించినపుడు
ఏ శూన్యం నుండో పుట్టుకొచ్చిన కిరణాల్లా అక్షరాలు
నీ ఉద్విగ్న హృదయాన్ని చేరి మెల్లగా నిన్ను కరిగిస్తాయి

ఇంత దయా, శాంతీ నీ అక్షరాలకెలా సాధ్యమని
మిత్రులు విస్మయపడుతున్నపుడు ఆలోచించలేదు కాని
వాటిని ఆశ్రయించే క్షణాల్లో ఏదో దివ్యత్వం
నీ దు:ఖాన్ని దయగా, వెలితిని శాంతిగా పరిపక్వం చేస్తున్నట్లుంది

ఇప్పుడు ఒక్కొక్క అక్షరమూ ఒక్కొక్క అద్దంలా కనిపిస్తోంది
అద్దాలని అతికినప్పుడల్లా
నీలోపల ముక్కలైనదేదో అతుక్కొన్న ఊరట కలుగుతోంది

ఒక్కొక్క అక్షరమూ ఒక్కొక్క నక్షత్రంలా కనిపిస్తోంది
కాసిని నక్షత్రాలని పోగేసుకొన్న ప్రతిసారీ
పిపీలికంలా మసలే నువ్వు పాలపుంత వవుతున్నట్లుంది

ఇప్పుడు ఒక్కొక్క అక్షరమూ ఓ కన్నీటి బిందువవుతోంది
కాసిని కన్నీళ్ళని జారవిడిచిన ప్రతిసారీ
గర్వమో, స్వార్ధమో, మరొక  చీకటో కరిగి

మామూలు మనిషి దేవుడవుతున్నట్లుంది
జీవితం ప్రార్ధనా గీతమవుతున్నట్లుంది
ఎన్నటికీ మరణించనిదేదో లోలోపల వెలుగుతున్నట్లుంది

________________________
ప్రచురణ: తెలుగువెలుగు డిసెంబర్ 14 

02 డిసెంబర్ 2014

పునరుత్థానం


ఒక గాయం ఎటూ కదలనివ్వక
నిలబడినచోటనే కూలబడేలా చేస్తుంది
చూస్తున్న దిక్కులోని శూన్యంలోకి
వెనుతిరిగి చూడకుండా వెళ్ళిపొమ్మంటుంది 

గాయం ఏమీ చెయ్యదు 
అప్పటివరకూ అల్లుకొన్న తెలిసీ, తెలియని స్వప్నాలనీ 
స్వప్నాలకి సుతారంగా పూయబోతున్న సంతోషాల పువ్వులనీ
చిందరవందర చేయడం మినహా
పాలుగారే వెన్నెలల్నుండీ, ఉభయసంధ్యల వర్ణాలనుండీ
సేకరించుకొన్న జీవనలాలసని ఒకేసారి చెరిపేయడం మినహా

ఇన్నాళ్ళూ పాడింది పాటే కాదు, మళ్ళీ మొదలుపెట్టు
భూగోళమంత జీవితాన్ని నీపై మోపుతున్నాను,
ఇప్పుడు ఆకాశంలా ఎగిరిచూపించు అంటుంది గాయం

2
జీవితోత్సవాన్నుండి వేరుపడ్డ హృదయం
తడిసి మెరిసే మాటకోసం, చూపుకోసం, స్పర్శకోసం
తప్పిపోయిన పిల్లాడిలా ఎడతెగక ఎదురుచూస్తుంది

దారులన్నీ మూసుకుపోతున్న చీకట్నుంచి చీకట్లోకి
దుఃఖజలంతో బరువెక్కుతున్న కాలంనుంచి కాలంలోకి
ఉన్నచోటనే వేళ్ళూనుకొంటున్న గాయంతో వేచివుంటుంది

3
దైవీశక్తులేవో దీవించిన స్పటికంలాంటి క్షణమొకటి ప్రవేశిస్తుంది
ఉన్నట్లుండి ఒకనిట్టూర్పు గుబురుకొమ్మల్లోంచి పక్షిలా ఎగురుతుంది
కాసిని కన్నీటిమొగ్గలు చెక్కిళ్ళపై పారాడుతాయి

ఎక్కడిదో నీళ్లచప్పుడూ, పక్షిరెక్కల అలికిడీ
చెట్ల ఆకుల్ని గాలి మృదువుగా నిమిరిన మర్మరధ్వనీ
చెవిలో జాగ్రత్తగా గుసగుసలాడుతాయి

జీవితం చాలా పెద్దది, చాలా దయగలది కూడా
ఊరికే నిలబడు, ఒక అడుగువేయి
తక్కినదంతా తను చూసుకొంటుంది

లేతమొక్కలా కూలిపోయిన నీవు
నిలబడతావు, నిలబడతావు
ఒక మహావృక్షపు ఛాయను నీ వెనుక చిత్రించుకొంటూ

మేఘాలు నుదుటిని చుంబించేవరకూ నిలబడుతూనే ఉంటావు

______________________
ప్రచురణ: ఈమాట నవంబర్ 2014

27 నవంబర్ 2014

ఎవరెవరు..

ఎవరెవరు వెళ్లిపోదలచారో వెళ్లనివ్వు నీ జీవితంలోంచి
వెళ్ళిపోవటాలు చూడటానికే నువ్వొస్తావు

ఒకానొక కాలం నిన్నొక వాకిలి చేసి నిలబెడుతుంది
ఎవరెవరో పని ఉన్నట్టే నిన్ను దాటి
హృదయంలోకి వస్తారు, నీలో వెదుకుతారు
వాళ్ళు నీ వాళ్ళని అనుకొంటూ ఉండగానే
ఇక్కడేమీ లేదు, అంతా ఖాళీ అని
గొణుగుతూ వడివడిగా వెళ్ళిపోతారు

నిజమే, ఖాళీలలో ప్రవేశించే ఖాళీలు
ఖాళీలలోంచి బయటికి నడిచే ఖాళీలు
ఖాళీ అనుభవాలతో లోపలి ఖాళీ నింపుకోవాలనే వెర్రివ్యాపకమొకటి
వేసవికాలపు వేడిగాలిలా సుడితిరగటం మినహా, నిజానికి ఇక్కడేమీ లేదు

వెళ్ళనీ ఎవరు వెళతారో, త్వరగా, మరింత త్వరగా
ఎగరబోతున్న పక్షిరెక్కల్లోంచి జారిపోతున్న తూలికలా
అరచేతుల్లో వాలి మాయమైపోతున్న ఉదయకిరణంలా
మేలుకోగానే తెలియరాని మైదానంలోకి రాలిపోయిన కలలా

ఓ దీర్ఘశ్వాస తీసుకొని, హాయిగా విడిచేయి శ్వాసనీ, మనుషుల్నీ
స్వప్నసరోవరంలోకి హంసల్ని విడిచినట్లు సుతారంగా, తేలికగా..

_________________
ప్రచురణ: కినిగే 13.10.14

13 నవంబర్ 2014

'ఆకాశం' కవితాసంపుటిపై గరికిపాటి నరసింహారావుగారు

'ఆకాశం' సంపుటి గురించి గరికిపాటి నరసింహారావుగారు ఇటీవల రాసిన ఉత్తరం, మొన్న 11 వతేదీన భక్తి టీవీలో చెప్పిన మాటలు ఆసక్తి ఉన్న మిత్రులు ఇక్కడ చూడగలరు. 

భాగ్యనగరం,
17-10-2014 

ఆకాశం కొలవడం అసాధ్యం. చదవడం సాధ్యమే కానీ చాలాకాలం పడుతుంది. అందుకే ఇంతకాలం పట్టింది.

నేను ఏ పుస్తకం చదివినా నచ్చిన వాక్యాలకు V గుర్తు పెట్టుకుంటూ ఉంటాను. మొత్తం కవిత అంతా ప్రత్యక్షరం బాగా నచ్చితే దాని శీర్షికకే V గుర్తు పెట్టేస్తాను. అలాంటివి ఆకాశంలో చాలా నక్షత్రాలున్నాయి. ఇంటిబెంగ, అంతరాత్మవంటివాడు, చాలు, మనలో ఒకడు, సంపాదన, కలుసుకోవాలి, చివరచూసినవాడు, గోడ, మొదటిప్రశ్న, నేను ఉన్నాను, సున్నితంగా, కవిత్వం, చివరిమాటలా, పంజరాలు, కవీ-మేఘమూ, బ్రతుకుపాట, బహిరంతరాలు - ఇవన్నీ అంతబాగా నచ్చేసినవే. 'చాలు ' అనే కవిత అయితే దానికే విసుగొచ్చేన్నిసార్లు చదువుకొన్నాను.

'మనం చిన్నచిన్న ఆకాశాల' మనడంలో జీవ లక్షణం బాగా చెప్పారు. ఆకాశంలోకి చూడటమంటే అమ్మ ముఖంలోకి చూడటమనే అభివ్యక్తి చాలాబాగుంది. 'ఇంటిబెంగ ' లో 'న జీవ బ్రహ్మణోర్భేద: ' అనే తత్త్వం సున్నితంగా వ్యక్తమయింది. అలలులేని కొలనే పాలసముద్రం. ఆలోచనలే అలలు. పాలసముద్రంలో విష్ణువు ఉంటాడంటే అర్థం ఆలోచనల్లేకపోవడమే దైవదర్శనం అని. ఈ తత్త్వం అంతా 'కొలను ' లో సూక్ష్మంలో మోక్షంలా చెప్పారు. 26-2-11 నాటికి 3-3-11 నాటికి మీ అవగాహన ఎంత విస్తృతమైందో 'ముక్తికాంక్ష ' ద్వారా తెలుస్తోంది. కవితలకు తేదీలు వెయ్యడంలో కొన్ని ప్రయోజనాలుంటాయన్నమాట. 

చినుకుతో పోరాడిన జీవి చందమామలా బయటకు రావడం స్వాతిముత్యం స్థాయికి తగిన ఉపమానం. లోకానికి గెలుపుజ్వరం తగిలిందనడం పచ్చినిజానికి పండిన అభివ్యక్తి. 'పనిచేయకపోవడమే సరైన పని ' అనేది చూడగానే 'న కుర్యాత్ న విజానీయాత్ ' అనే శంకరాచార్య వేదాంతడిండిమం గుర్తువచ్చింది. 'అలవాటు మహా మాయ ' అనడం గాఢతాత్త్వికభావన. అపురూపమైన మనిషివర్ణనలో ప్రతివాక్యం అపురూపమే. 'గదిలో వాలిన కిరణాలు పనిమీద వీధిలోకి ' వెళ్ళడం ఎంతబాగుందో! మీరన్నట్లు నిశ్శబ్దాన్ని మోసుకొస్తే ధ్యానం కుదిరినట్లే. 'మనలో ఒకడు ' అసూయకు మంచిమందు. స్త్రీ పురుషాకర్షణ పెళ్ళికి ముందు పూవుతుమ్మెదలాంటిదై, పెళ్ళయ్యాక దీపం శలభం లాంటిది కావడం చూస్తూనే ఉన్నాం.

మరింత పేరు, మరింత డబ్బూ ఉంటే జీవనానందం సమాధి అయిపోయినట్లేనని అద్భుతంగా చెప్పారు.

'మనల్ని మనమే శ్రద్ధగా జాగ్రత్తగా బంధించుకుంటాం ' అనేమాట భాగవతంలోని 'త్యజేత కోశస్కృది వేహమాన: కర్మాణి లోభా దవితృప్తకామ: ' అనే వ్యాసవాక్యాన్ని గుర్తుచేసింది. 'వస్తాము ' అనే ఖండికలో జన్మ ఎత్తడంలో ఉండే తత్త్వమంతా ఉంది. 'కలుసుకోవాలి ' అనే కవిత ప్రపంచానికి మార్గదర్శి. 'చివరచూసినవాడు ' కవిత మనిషిలోని అపరిపూర్ణతను ఆవిష్కరించింది.

'వాడి ఆటకు మనం ఆటంకం కాకపోతే చాలు ' అనే మాట 'ప్రారబ్ధాయ సమర్పితం స్వవపు: ' అనే మనీషాపంచక వాక్యాన్ని గుర్తుచేసింది. 'ప్రపంచం ఒక గోడ ' అనే 3 పంక్తుల్ని ఇప్పటికే మూడు నాలుగు సభల్లోనూ, టీవీలోను మీ పేరుచెప్పి మరీ చెప్పాను.

నేనెవరు అని ప్రశ్నించుకోడానికి అంతా విరామసమయమే అయిపోతే ఎంతబాగుండును! 'నేనున్నాను ' కవిత దానికదే ఒక ఉపనిషత్తు.

మొత్తం మీద మీ 'ఆకాశం ' లో 'ఉన్నదంతా దైవమే. జీవితమే దైవం. ' ఎంతరాస్తే న్యాయం జరుగుతుంది. దాచుకొని మళ్ళీమళ్ళీ చదువుకోవలసిన కవితాసంపుటి అందించారు. ఆజన్మాంతం కృతజ్ఞుణ్ణి. 

గరికిపాటి నరసింహారావు 

భక్తి టీవీలోని ప్రసంగభాగం కోసం ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.

వారి సహృదయానికి అనేక నమస్సులు తెలియచేస్తున్నాను.







26 అక్టోబర్ 2014

ప్రేమా, ఆకర్షణా..

ప్రేమకీ, ఆకర్షణ కీ భేదమేమిటని చూస్తుంటే చాలానే ఉందనిపించింది. ప్రేమా, ఆకర్షణా (లేదా మోహం), వాంఛా ఈ మూడిటికీ ఉన్న భేదాలు సూక్ష్మమైనవి, కానీ, వాటి ఫలితాలు చాలా భేదం.
ఒకప్పుడు ప్రేమకీ, ఆకర్షణకీ నేను గమనించిన యాభై భేదాలని ఇక్కడ పంచుకొంటున్నాను. వీటిలో కొంత పునరుక్తీ, కొన్ని విస్మరించినవీ ఉండవచ్చును.
ఆసక్తి ఉన్నవాళ్ళు చదవండి.

1 పవిత్రస్థలంలో ప్రవేశించడం ప్రేమ, అడవిలో దారితప్పటం ఆకర్షణ
2 ప్రియమైనవ్యక్తిని లోకమంతా దర్శించటం ప్రేమ, లోకానికి అంధులు కావటం ఆకర్షణ
3 నిజమైన ప్రేమ వియోగం ఎరుగదు, ఆకర్షణకి నిజమైన కలయిక తెలియదు
4 ప్రేమంటే సముద్రమంత అవగాహన, ఆకర్షణ వెల్లువలాంటి ఉద్వేగం
5 ప్రేమ నిశ్శబ్దంద్వారా ఎన్నో చెబుతుంది, ఆకర్షణ మాటల వెనుక ఎన్నో దాస్తుంది

6 ప్రేమ శక్తినిస్తుంది, ఆకర్షణ బలహీనపరుస్తుంది
7 ప్రేమ ఎదిగేలా చేస్తుంది, ఆకర్షణ పతనం చేస్తుంది
8 ప్రేమ వికసింపచేస్తుంది, ఆకర్షణ ముకుళింపచేస్తుంది
9 ప్రేమ ప్రార్ధిస్తుంది, ఆకర్షణ బలప్రదర్శన చేస్తుంది
10 ప్రేమ చెదరని శాంతి, ఆకర్షణ ముగియని యుద్ధం

11 ప్రేమకి ఇవ్వటం తెలుసు, ఆకర్షణకి తీసుకోవటం తెలుసు
12 ప్రేమ రెండోవారి సంతోషం కోరుతుంది, ఆకర్షణ తన సంతోషం కోరుతుంది
13 ప్రేమ స్వార్ధం నుండి విముక్తినిస్తుంది, ఆకర్షణ స్వార్ధం పెంచుతుంది
14 ప్రేమ స్వేచ్చనిస్తుంది, ఆకర్షణ బంధిస్తుంది
15 ప్రేమ ఎప్పుడూ నమ్ముతుంది, ఆకర్షణ ఎప్పుడూ సందేహిస్తుంది

16 ప్రేమలో దయ, వివేకం వికసిస్తాయి, ఆకర్షణలో కాఠిన్యం, కపటం బలపడతాయి
17 ప్రేమ పసిదనంలోని అమాయకత్వం వంటిది, ఆకర్షణ పసిదనంలోని మొండితనం వంటిది
18 ప్రేమ రెండవవారిలో తనని గుర్తిస్తుంది, ఆకర్షణ రెండవవారినుండి ఎప్పుడూ వేరుచేస్తుంది
19 ప్రేమ ఆకర్షణని సృష్టించగలదు, ఆకర్షణ ప్రేమని సృష్టించలేదు
20 ప్రేమ ఆకర్షణగా కనబడటానికి బిడియపడుతుంది, ఆకర్షణ ప్రేమగా కనబడటానికి తొందరపడుతుంది

21 ప్రేమ సహానుభూతి, ఆకర్షణ వ్యామోహం
22 ప్రేమ తెల్లనిది, అన్నిరంగుల్లోంచీ తనని ప్రకటిస్తుంది; ఆకర్షణ నల్లనిది, అన్నిరంగుల వెనుకా తనని దాస్తుంది
23 ప్రేమ సున్నితమైన అనుభూతి, ఆకర్షణ బలమైన ఉద్వేగం
24 ప్రేమ హృదయభాష, ఆకర్షణ దేహభాష
25 ప్రేమ ఉన్నచోట సౌకర్యంగా అనిపిస్తుంది, ఆకర్షణ అలజడి కలిగిస్తుంది

26 ప్రేమ నీ నిజస్వరూపం, ఆకర్షణ నీ కల్పితవ్యక్తిత్వం
27 ప్రేమ స్పష్టతనిస్తుంది, ఆకర్షణ అయోమయం సృష్టిస్తుంది
28 ప్రేమ వినమ్రతవైపు నడిపిస్తుంది, ఆకర్షణ గర్వానికి దారితీస్తుంది
29 ప్రేమ తనని మాత్రమే ఇస్తుంది, ఆకర్షణ ప్రేమని తప్ప అన్నిటినీ ఇస్తుంది
30 ప్రేమ నిండుదనాన్నిస్తుంది, ఆకర్షణ వెలితిని సృష్టిస్తుంది

31 ప్రేమ ధ్యానం వంటిది, ఆకర్షణ చెదిరిపోవటం లాంటిది
32 ప్రేమ స్వస్థతనిస్తుంది, ఆకర్షణ గాయపరుస్తుంది
33 ప్రేమ ప్రశాంతం, ఆకర్షణ ఉత్కంఠ
34 ప్రేమలో స్ఫురణ మేలుకొంటుంది, ఆకర్షణలో కాంక్ష మేలుకొంటుంది
35 ప్రేమ పరిపక్వత నిస్తుంది, ఆకర్షణ మూర్ఖుల్ని చేస్తుంది

36 ప్రేమ నువ్వుంటే చాలు సంతోషిస్తుంది, ఆకర్షణ నువ్వేమైనా ఇస్తే సంతోషిస్తుంది
37 ప్రేమ కృతజ్ఞత కలిగివుంటుంది, ఆకర్షణ కృతఘ్నతకి దారితీస్తుంది
38 ప్రేమ నిన్ను తేలికగా, కాంతిగా మార్చుతుంది, ఆకర్షణ న్యూనతలోకీ, చీకటిలోకీ నడిపిస్తుంది
39 ప్రేమ ఎప్పటికీ ప్రేమాస్పదంగానే ఉండిపోతుంది, ఆకర్షణ కాలంతో కరిగిపోతుంది
40 ప్రేమ నిర్మలాకాశంలోని చంద్రునివంటిది, ఆకర్షణ కొలనులోని అలలతో చెదిరిపోయే చంద్రబింబం వంటిది

41 ప్రేమ అంటుంది నన్ను నీలో కనుగొన్నాను, ఆకర్షణ చెబుతూ ఉంటుంది నువ్వింకా దూరంగానే వున్నావు
42 ప్రేమ నువ్వు సరిగా ఉన్నావనటానికి త్వరపడుతుంది, ఆకర్షణ సరిగా లేవనటానికి త్వరపడుతుంది
43 ప్రేమ చీకటి నుండి వెలుతురులోకి ప్రయాణం వంటిది, మొదట అది నెమ్మదిగా సమీపించినా కూడా;
     ఆకర్షణ వెలుతురు నుండి చీకట్లోకి ప్రయాణం వంటిది, మొదట అది వేగంగా తాకినా కూడా
44 ప్రేమ మానవత్వం నుండి దైవత్వానికి నడిపిస్తుంది, ఆకర్షణ మానవత్వం నుండి పశుత్వానికి దారితీస్తుంది
45 ప్రేమ 'మనం కలవకముందే ఒకరికొకరం తెలు’ సంటుంది,
     ఆకర్షణ 'ఇన్నాళ్ళు కలిసివున్నా ఒకరినొకరం తెలుసుకోలేకపోయా’ మంటుంది

46 ప్రేమ సముద్రగర్భంలోని నిలకడ లాంటిది, ఆకర్షణ పైపై చలించే అలలవంటిది
47 ప్రేమ మహావృక్షపువేరులా లోతైనది, ఆకర్షణ కొమ్మలమీది ఆకుల్లాంటిది
48 ప్రేమ పర్వతంలా నిశ్చలం, ఆకర్షణ కదిలిపోయే మేఘం
49 ప్రేమ ఆకాశంలా ఎప్పుడూ హత్తుకొని వుంటుంది, ఆకర్షణ అగ్నిలా దహిస్తూవుంటుంది
50 ప్రేమ నీ నిజమైన ఉనికిలా బలమైనది, ఆకర్షణ నీ ఊహలా దుర్బలమైనది

08 అక్టోబర్ 2014

మనుషుల్ని చూడగానే..

మనుషుల్ని చూడగానే వారి కళ్ళల్లో
కొలనులో చలించే ప్రతిబింబాల్లాంటి కలలు కనిపిస్తాయి
కలల వెనకాల ఉండీలేనట్లు మెరుస్తూ  
జీవితం తనపట్ల తాను చూపే లాలస కనిపిస్తుంది 

వారిని తాకబోయినపుడల్లా
వాళ్ళ వ్యక్తిత్వాలని పట్టించుకోకుండా
వాటి లోపల వెలుగుతున్న జీవనసౌందర్యాన్ని చూస్తావు 

‘ఏమిటలా చూస్తున్నావు ఆశ్చర్యంగా’ అని  
వారు అన్నపుడల్లా
‘మన జీవితాలన్నీ ఒకే జీవితమై కనిపిస్తోంది
మీరూ ఇలా చూడగలిగితే ఎంత బావుండున’ని జవాబిస్తావు

విత్తనాన్ని నీ అరచేతులలోకి తీసుకొన్నపుడే
దాని చిటారుకొమ్మన వికసించే పూలపై తేలే పరిమళాలు
చిరుగాలితో చెప్పబోయే కబుర్లు నీకు వినిపిస్తాయి సరే కాని

కాస్త ఆగు, కాలాన్ని ప్రవహించనీ
ప్రతి అలనూ తానుగా సముద్రంలోకి మేలుకోనీ
ప్రతి జీవితాన్నీ ఏకైక మహాస్పందనలో కరగనీ అని
నీకు నువ్వు బోధించుకొంటూనే వుంటావు కదూ 

___________________________

28 సెప్టెంబర్ 2014

స్వభావం

ఒకే స్వభావంతో ఎప్పుడూ జీవించటం కష్టంగా వుంటుంది

ఈ పూలు బావున్నాయన్నావు కదా ,
ఇవాళ ఎందుకు చూడవు అంటారు మిత్రులు
నిన్న ఆ మాటన్న మనిషి ఇప్పుడు లేడు
ఆ పూలని చూస్తే అదే విస్మయం ఎలా కలుగుతుంది

ఎంత త్వరగా మారిపోతావోనని ఆశ్చర్యపోతారు

మారకుండా నిన్నటి స్థలంలోనే నిలిచి
నిన్నటి జీవితాన్నే మరోసారి జీవించటం  
ఎలా సాధ్యమవుతుందని నీకూ ఆశ్చర్యం

జీవితం లోలోపలికి ప్రవేశిస్తున్నపుడల్లా
మునుపటి నిర్వచనాలూ, కలలూ, సంతోషాలూ వెలిసిపోతాయి
బాల్యంలోని ఆటబొమ్మలై మిగులుతాయి

జీవితమంటే ఏమిటో తెలియటంలేదు కాని
ఆ ప్రశ్న తరువాత మేలుకొనే ఆశ్చర్యపు లోతుల్లో
జీవితం మరింత కొత్తగా మెరుస్తూనే వుంది

ఇక మునుపటి చూపు మిగలదు, స్పర్శ మిగలదు
మాటకందని అనంతమేదో
ఏ స్వభావంలోనూ నిలబడనీయక తనతో తీసుకుపోతుంది

బహుశా, జీవించటమొకటే నీ స్వభావంగా తీర్చిదిద్దుతుంది

25 సెప్టెంబర్ 2014

అదేంకాదు కానీ..

అదేంకాదు కానీ, కొంచెం నిర్లక్ష్యంగా బతికి చూడాలి

దిగంబరా లేచిరా అంటే దిగ్గున నిలబడ్డ బైరాగిలా
ఆకాశం తప్ప మరేమీ అక్కర్లేని అవధూతలా
గాలిపడవ తెరచాపై ఎగిరే ఎండుటాకులా నిర్మోహంగా నిలవాలి  

దేనిలోంచీ దేనిలోకీ నాటుకోని
అలలమీది ఆకాశబింబాల్లా కాస్త తేలికగా చలించాలి  

ఏముందిక్కడ మరీ అంత బాధపెట్టేది
మరీ అంత లోతుగా ఆలోచించవలసింది

మర్యాదలన్నీ గాలికొదిలేసి చూడాలి
భుజమ్మీద వ్రేలాడే బాణాల్నీ, లక్ష్యాల్నీ  
కాసేపు మరపు మైదానంలో వదిలేసి రావాలి

వేటినీ మోసేందుకు మనం రాలేదనీ
జీవనమహాకావ్యం మననే ఓ కలలా మోస్తోందనీ
నీటిబుడగ చిట్లినట్లు చటుక్కున స్ఫురించాలి

అదేంకాదు కానీ, జీవితాన్ని జీవితంలా ప్రేమిస్తూ బతకాలి
అవమానాలూ, ఆందోళనలూ అట్లా ఓ పక్కకి విసిరేసి
లోకం నిండా నాటుకుపోయిన నాటకవిలువల్ని చూసి
జాలిజాలిగా, సరదాగా నవ్వాలి

ఏముందిక్కడ మరీ అంత పొంది తీరవలసింది
పోగొట్టుకుని గుండెచెదిరి రోదించవలసింది

దిగులు సాలెగూళ్ళన్నిటినీ
చిరునవ్వు కుంచెతో శుభ్రంచేసి
విశాలమైన ఆకాశాన్ని చిత్రించి చూడాలి

చూడాలి మనం చిత్రించిన ఆకాశం నిండా
ధగధగలాడుతోన్న ఎండ సంరంభం
వానబృందం ప్రదర్శించే సంగీతనృత్యరూపకం
చలిరాత్రుల వికసించే గోర్వెచ్చని ఊహల పరీమళోత్సవం

అదేంకాదు కానీ
జీవితం లోపలి దృశ్యాలన్నీ బరువెక్కినప్పుడైనా
జీవితమే ఒక ప్రతిబింబం కావటంలోకి కనులు తెరవాలి

____________________
ప్రచురణ:  సారంగ 18.9.14

10 సెప్టెంబర్ 2014

వానాకాలంలో

వానాకాలం జీవితానికి ఉత్సవ సమయమైనట్టు
ఎక్కడెక్కడినుండో పుట్టుకొస్తాయి రకరకాల జీవులు

అప్పటివరకూ
ఏ నేలపొరల్లో లేదా గాలితెరల్లో దాగాయో,
ఆకాశంలో తేలే పలు స్వప్నలోకాల సంచరించాయో కాని

ఆకాశం జలదేహం దాల్చి భూమిని హత్తుకొన్నాక 
అప్పుడే విచ్చుకొన్న కళ్ళల్లో ఆకాశాన్ని దాల్చి 
గాలికి రాగాలు అద్దుతూ భూమ్మీద తెరుస్తాయి మరికొన్ని కొత్త కచేరీలు

నిన్నటివరకూ పొడిగా, శుభ్రంగా ఉన్న నేలపైనా, గోడలపైనా
ఒకటే జీవుల సందడి
ఏమరుపాటున నడిస్తే కాలికింద ఏ ప్రాణం పోతుందోనని
తెల్లనిమేఘాల వెంట గాలిపటంలా పరిగెత్తే చూపుల్ని
బలవంతంగా నేలకి లాగుతావు నువ్వు

ఒక చీమలబారో, గొంగళిపురుగో, కప్ప అరుపో
నీ చైతన్యాన్ని తాకిన ప్రతిసారీ
నువ్వు ఒంటరివాడివి కావని
జీవితం నీ చెవిలో గుసగుసలాడినట్లనిపిస్తుంది

____________________

04 సెప్టెంబర్ 2014

సీతాకోకా!

ఈ సిమెంటు మెట్లపైన నీకేం పని సీతాకోకా

పూలని సృష్టించుకొన్న జీవితం
తృప్తిలేక ఎగిరే పూవుల్లా మిమ్మల్నీ కలగంటోంది సరే
మాలోపలి మోటుదనంతో సరిపెట్టుకోక
సిమెంటుతో కట్టుకొన్న మా కవచాలతో నీకేం పని

ఊరికే ఎందుకలా గాలికి రంగులద్దుతూ ఎగురుతావు
ఆకాశాన్ని నీ సుతిమెత్తని రెక్కల్తో నిమురుతావు
విచ్చుకొన్న నవ్వులాంటి ఎండ పెదవుల పైన 
ప్రేమ నిండిన పదంలా సంచరిస్తావు

మరింత ఇరుకుదారులు వెదుక్కొంటూ
నన్ను నేను గొంగళిపురుగుగా మార్చుకొంటున్నపుడు
కాలం మీటుతున్న నిశ్శబ్దగీతాన్ని కళ్ళముందు పరుస్తూ
నాదారికి అడ్డుపడతావెందుకు నా ప్రియమైన సీతాకోకా  

సూర్యుడువాలే ఏ దిగంతాలరేఖమీదనో
ఇటునించి నేను చీకటిలానూ
అటునుంచి నువ్వు ఆకాశపుష్పం రాల్చే రంగుల్లానూ
కలిసే వరకూ నన్ను ఇలా ఉండనీయవా సీతాకోకా

________________
నవ్య వారపత్రిక 10.9.14  

03 సెప్టెంబర్ 2014

సాయంత్రపు నడక

నువ్వు నడవక తప్పదని వైద్యులు చెప్పినపుడు
రోజువారీ పనుల్నీ అటూఇటూ సర్ది
ఖాళీ సాయంత్రాలని సృష్టించడం కష్టంగా తోచింది కానీ,
రోగాలూ మేలుచేస్తాయని నడక మొదలయ్యాక తెలిసింది   

కాలేజీస్థలంలోని వలయాకారపు నడకదారిలోకి
గడియారమ్ముల్లులా చొరబడినప్పుడు  
విస్మృత ప్రపంచమొకటి నీ వెలుపలా, లోపలా కన్ను తెరుస్తుంది

చుట్టూ మూగిన చిక్కటి చెట్లు
వేల ఆకుపచ్చని ఛాయల్ని     
వెలుగుకీ, చీకటికీ మధ్య మెట్లుకట్టి చూపిస్తాయి

అడుగుకొక రూపం దాల్చుతూ చెట్లు
రహస్యసంజ్ఞలతో పిలిచే అదృశ్యలోకాల్లోకి
ఆశ్చర్యంగా దారితప్పుతావు కాసేపు 

లోపల ముసురుకొన్న చిక్కుల్లోంచి
అకాశాపు మైదానంలో ఆడుకొనే పిల్లగాలుల్లోకీ  
సాయంత్రపు కిరణాల జారుడుబల్లల మీదికీ వాలిపోతావు     

దారినీ, మనస్సునీ ఇరుకుచేసే సహపాదచారుల సంభాషణల్లోంచి
విశాలత్వంలోకి ఎగిరేందుకు చూపుని ఆకాశం వైపు మళ్ళిస్తావా
'వచ్చావా' అంటుంది ఆకాశం

'నీ అనారోగ్యం పంపిస్తే నువు ఇక్కడికి రాలేదు,
నేను రప్పించుకొంటే వచ్చా' వన్నట్లు నిర్మలంగా నవ్వుతుంది

అనాది ఆకాశం క్రింద అనాది హృదయ స్పందన ఒకటి
మౌనంగా ప్రేమ వృత్తాలు చుడుతుండగా
చిక్కబడుతున్న చీకటిలోపల నీడలూ, చెట్లూ, నువ్వూ
నిశ్శబ్దంలో ప్రవేశించే చివరి శబ్దాలలా కరిగిపోతారు

_____________
వాకిలి సెప్టెంబర్ 14 

31 ఆగస్టు 2014

ఒక దారి

1
నువ్వు ఇంటిలో వున్నావు 
ఇల్లు నీ ఊరిలో, ఊరు దేశంలో, దేశం భూమ్మీద,
భూమి ఒక పాలపుంతలో, పాలపుంత అనంతంలో

మధ్యలోని గీతల్ని మరిచిపోయి గమనిస్తే
ఎప్పుడూ అనంతంలోనే ఉన్నావని కొత్తగా కనుగొంటావు 

2
నీ దేహాన్ని గూడుగా కట్టుకొని 
లోపల వెలిగే పక్షి అద్బుతమైనది

రెండుకళ్ళ రెక్కల్ని ఎంత చాపగలిగితే 
అంతకు అంతై విస్తరిస్తుందీ పక్షి 

తండ్రీ, నువ్వు చీమని చూస్తున్నపుడు చీమవి
అనంతాన్ని చూస్తున్నపుడు అనంతానివి 

అనంతం తరువాత ఏముందని అడగనవసరంలేదు 
మాట చేరగలిగే ఆ చివరిచోటికి చేరుకొన్నాక 
చూపుకాని చూపులోకి రాలిపోతావు

30 ఆగస్టు 2014

అమ్మమ్మ

1
'అమ్మమ్మా వాన పడుతోంది '
ఆరుబయట పక్కలో పడుకొన్న మనవడు ఉలిక్కిపడినప్పుడు
'పడనీరా చల్లగా ఉంటుంది ' అన్న అమ్మమ్మ మాట
అతని జీవితానికొక చూపునిచ్చింది

వానకి భయపడి ఇంటిలోకి పరుగెట్టనక్కరలేదు 
వానలో తడవటం బావుంటుంది 
దయలాంటి వానకి , ప్రకృతిలోని అందమంతా కరిగి నీరై పడేవానకి
నిన్ను అర్పించుకోవటం బావుంటుంది

మట్టివాసనల్ని మేల్కొలుపుతూ   
నిన్ను ఆర్ద్రతలోకి చల్లగా నడిపించే వానపట్ల,
వానలాంటి జీవితంపట్ల ఉండాల్సింది భయం కాదు, ప్రేమ

2
అమ్మమ్మ దేనినీ ధిక్కరించలేదు
ఎవరినీ ఎప్పుడూ గద్దించగా చూడలేదు

భూమిలాంటి అమ్మమ్మ
అంత ఉమ్మడికుటుంబానికీ కేంద్రమై కూడా
తనని నేపధ్యంలోనే నిలుపుకొంది

తాతయ్య తడినిండిన మేఘగర్జనలకి
ఆమె బెదురుతున్నట్లుండేది కాని
ఆమె బెదిరేమనిషి కాదని తాతయ్యకి తెలుసు
భయం చివర సమస్తజీవితాన్నీ దీవిస్తున్నట్టు విచ్చుకొనే
ఆమె చిరునవ్వు చూసిన మనవడికీ తెలుసు 

3
జలధరంలాంటి ఉమ్మడికుటుంబం క్రమంగా  
తెల్లని మబ్బుతునకలుగా చెదిరిపోయి  
జీవితసహచరుడూ సెలవుతీసుకొన్న చివరిరోజులలో
కూతురు అమ్మయి రుణంతీర్చుకొంటున్నపుడు 

అగాధమైన నిశ్శబ్దం నిండిన చూపులతో
చివరిరోజులోకి భయంలేక ప్రయాణిస్తున్నట్లుండే 
ఆమె జీవస్పందనలని గమనించినప్పుడల్లా

యవ్వనపుతొందరల మధ్యనున్న మనవడు  
అమ్మమ్మ ఏం ఆలోచిస్తుందీ అని విస్మయపడుతూనే ఉండేవాడు

4
ఒక ఉక్కపోసే సాయంత్రంలోకి చేరుకొన్న మబ్బులు 
చినుకుల్లా కరిగి భూమిని నిశ్శబ్దంగా తాకుతుంటే

గదిలోంచి బయటకు వెళుతున్న మనవడితో ఆమె
'ఏమిటది, వానపడుతోందా ' అన్నపుడు
అతను ఊహించలేదు అవి తనతో ఆమె చివరిమాటలని
ఉక్కపోతతో నిండనున్న జీవితంలోంచి చివరి వానాకాలం వెళ్ళిపోనుందని

5
జీవితం అమ్మమ్మలా దయగలదీ, ఓర్పునిండినదీ
కాదని తెలుసుకొంటున్నా
దానిని ప్రేమనిండిన చిరునవ్వుతో ముగించటమెలాగో
ఆమెనీడలో పెరిగిన కూతురుకొడుకు నేర్చుకొంటున్నట్టే ఉన్నాడు  

కనుకనే, దుఃఖపూరిత జీవితానుభవాన్ని
దయగల పదాల్లోకి అనువదిస్తున్నాడుడిసెంబర్

ప్రచురణ: తానా పత్రిక 2014

25 ఆగస్టు 2014

తెరిచినవేళల

ఇంటికిచేరి తలుపులు తెరుస్తున్నపుడు
జీవితమంతా నువ్వు తెరిచినవన్నీ గుర్తుకొస్తాయి

తెరిచిన పుస్తకాలు, స్నేహాలు
తెరిచిన మాటలు, నవ్వులు, కన్నీళ్ళు
తెరిచిన పగళ్ళు, రాత్రులు
భూమ్మీద నీకు నువ్వుగా తెరిచిన నీ జీవితం

ప్రతిదీ తెరిచినపుడల్లా
మరికాస్త పూలరేకుల్లాంటి వెన్నెల
తాజాగా నీలో రాలటం గుర్తిస్తావు

తెరవటంలో సంతోషంవుంది గనుకనే
సృష్టి నిరంతరం తెరుచుకొంటుంది
ఎల్లలులేక జ్ఞానం విస్తరిస్తోంది

కానీ, తెరుచుకొన్నవి
నీ వెనుకనే మూసుకుపోవటం చూసినపుడు
నీడలాంటి విషాదం నీలో పరుచుకొంటుంది

బహుశా, అందుకనే
లోనికి వచ్చి తలుపులు మూసే ప్రతిసారీ
నిలువెత్తు నిస్పృహ నిన్ను కమ్ముకొంటుంది

తెరుచుకొన్న మెలకువ
నిద్రలోకి ముడుచుకొనే ప్రతిసారీ
సదా వికసించేచోటికి యాత్ర మొదలౌతుంది

19 ఆగస్టు 2014

ఆనందంలోకి

ఎవరైనా ఆనందంగా కనిపిస్తే కారణమేమిటని అడగకు
కారణాలకేముంది, భిన్నమైన కోణాల్లో, తలాల్లో వుంటాయి

ఒకటే ఆనందంలోకి ఒక్కసారిగా చొరబడినపుడు
కారణాల సంకెళ్ళని కాసేపు తెంచుకొన్న మనిషికి
విడిచి వచ్చిన దిగుళ్ళని గుర్తుచేయకు

కారణాతీత లోకమొకటి
ఎవరిలో నుండైనా అకస్మాత్తుగా పిలుస్తున్నపుడు
నేలమీది వ్యాకరణాలన్నిటినీ ఒకేసారి విదిలించుకొని తనతో ఎగిరిపోక
భద్రగృహాల తలుపుల్ని ఒక చేత్తో గట్టిగా పట్టుకొని
రెండో చేతిని ఆకాశానికి చూపిస్తే ఏం ప్రయోజనం 

మనిషి సునాయాసంగా పువ్వైనపుడు, పక్షైనపుడు
ఇంద్రధనువో, నీటితుంపరో, ఆకాశమో అయినపుడు
అసలేమీకాకుండా మిగిలినపుడు, మిగలనపుడు
సూర్యుణ్ణొక ఆనందబిందువు చేసి మనపై కాంతి కురిపిస్తున్నపుడు
కారణాల లంగర్లు విప్పుకొని
అతని ఆనందంలోకి హాయిగా, దయగా మనల్ని కోల్పోయి చూడాలి

కారణమేం కానీ, పసిబిడ్డలాంటి పరవశమేదో
సాటి మనిషినొక  తెల్లనిమేఘం చేసి
రా అనగానే వెళ్ళగలిగినవాడిదే కదా, స్వర్గం!

17 ఆగస్టు 2014

వెళ్ళనీ

వెళ్ళనీ అంటారు అమృతవిద్య తెలిసినవారు 
పనితొందరలో వున్నట్టు పరుగులుపెట్టే గాలికీ, నీటికీ, కిరణాలకీ
నీ చేతులు విశాలంగా చాపి మరీ వీడ్కోలు పలికినట్టు
మనుషుల్నీ, ఊహల్నీ కూడా నిన్ను విడిచి వెళ్ళనిమ్మని అంటారు

జ్ఞానమనీ, మోక్షమనీ చెబుతారే అదేమిటని అడిగినప్పుడు
ఏదీ ఉండదనే వివేకంలోకి మేలుకోవటమే జ్ఞానమనీ
అన్నిటినీ సహజంగా పోనివ్వటమే మోక్షమనీ చెబుతారు

వెళ్ళిపోతే కొత్తవి వస్తాయా అని అడుగుతామా 
కొత్తవి వచ్చే హామీ లేదు కాని
వెళ్ళనివన్నీ ఉన్నచోటనే జీవం కోల్పోతాయని చెబుతారు

వేటినీ వెళ్ళనివ్వం కనుకనే
మన చుట్టూ ఎడారుల్ని కావలికాస్తున్న దిగులు 
మన ముఖాలపై చీకట్లను దాస్తోన్న వెల్తురు నవ్వులు 

హుందాగా వెళ్లనివ్వటం మరిచినపుడల్లా
కిరణాల్లా బయలుదేరిన మనం నీడలుగా మారిపోతాం   

ఈ బానిసత్వాన్ని ప్రేమగా భ్రమించి మురిసిపోతామా
స్వేచ్చ తెలిసినవాడు రహస్యంగా సమస్తాన్నీ ప్రేమిస్తూ వుంటాడనీ
బంధాలలో మునిగినవాడు రహస్యంగా తనని కూడా ద్వేషిస్తాడనీ  
మనం ద్వేషిస్తామని తెలిసి కూడా ప్రేమకొద్దీ చెబుతూనే వుంటారు

16 ఆగస్టు 2014

నీలో కొన్నిసార్లు

నీలో కొన్నిసార్లు ఉత్సవముంటుంది

అప్పుడు నీకందర్నీ పలకరించాలనిపిస్తుంది
పూలతో, పిట్టలతో, దారినపోయే మనుషులతో
నీకు తోచిన మాటలన్నీ మాట్లాడాలనిపిస్తుంది
దు:ఖంచే నేత్రాలపై మృదువుగా ముద్దులు పెట్టాలనిపిస్తుంది
ఎవరేమనుకొంటే ఏమిటని తోచినపాటలన్నీ పాడాలనిపిస్తుంది
దేహాన్నొక కెరటం చేసి నర్తించాలనీ,
నలుగురు పిల్లల్ని పోగుచేసి పరుగుపందెంలో వాళ్ళతో ఓడిపోవాలనీ అనిపిస్తుంది

నీలో కొన్నిసార్లు నిరాశ వుంటుంది

అప్పుడు ప్రకాశిస్తున్న ఎండలోకి ఎవరో చీకటిని ఒంపుతున్నట్లుంటుంది
కనిపించని తలుపులన్నిటినీ మూసుకొంటూ లోలోపలికి వెళ్ళిపోవాలనిపిస్తుంది
గండశిలలాంటి కాలాన్ని పగలగొట్టి దిగంతాలకి విసిరేయాలనిపిస్తుంది
తెలియని ఉప్పెన ఏదో నలువైపులా నుండీ ముంచేస్తున్నట్లుంటుంది
విసుగువేరు తొలుచుకొంటూ వెళ్ళి నిన్ను పూర్తిగా ఖాళీ చేసుకోవాలనిపిస్తుంది

కొన్నిసార్లు భయముంటుంది నీలో

రాత్రి వచ్చిన కలచివర ఊహకందని శక్తి ఏదో నిన్ను ఎత్తుకుపోయినట్లుంటుంది
నిన్ను నొక్కిపెడుతున్న ఎవరినో శక్తికొద్దీ విసిరేయాలనిపిస్తుంది
రానీ, చూసుకొందామనే మొండిధైర్యంలోకి పూర్తిగా దూకేయాలనిపిస్తుంది
ప్రపంచాన్నంతా కూర్చోబెట్టి గబగబా పాఠాలు చెప్పేయాలనిపిస్తుంది

కొన్నిసార్లు నీలో శుభ్రమైన మౌనం వుంటుంది

ప్రపంచాన్ని చూసి ఒకే ఒక పసినవ్వు నవ్వాలనిపిస్తుంది
రాలినపూవు నేలని తాకిన చప్పుడు నీలో కోమలంగా కరిగిపోయినట్లుంది
సూర్యోదయాన్ని దోసిలిలో ఒంపుకొని సుతారంగా త్రాగినట్లుంటుంది
ఆకాశం ఒక పక్షిరెక్కయి శాంతిలోకి ఎగురుతున్నట్లుంటుంది

అప్పుడు మాత్రమే నీకు నువ్వు నిజంగా పుట్టినట్లనిపిస్తుంది

08 ఆగస్టు 2014

ఆమె స్పర్శ

1
ఆమె చేతిని చేతిలోకి తీసుకొంటున్నపుడు
సగంప్రాణంగా సంచరిస్తున్న దు:ఖమేదో
కట్టతెగిన నదిలా కాసేపు నిన్ను కమ్ముకొంటుంది

ఆమె నీకు ఒక స్త్రీ మినహా ఏమీ కాకపోవచ్చును 
రవంత కాంక్షాపరిమళంతో వెచ్చనైన స్పర్శ
ఆమె చేతినుండి దయగా నీలోకి ప్రవహిస్తున్నపుడు

ఎండినలోయలు నదులతో నిండుతున్నట్లూ
పచ్చని జీవితం మేలుకొనే సందడి 
సమీప మైదానాల నిండా వ్యాపిస్తున్నట్లూ వుంటుంది  

2
నిజంగా, ఒక స్త్రీని, నీ దేహం మాత్రమే కోరుతుందా 
దేహం మాత్రమే ఈ లోకంలో సగంగా తిరుగుతోందా 

అద్దంలో నీ ప్రతిబింబంలా
నువు నవ్వే వాటికి నవ్వే,  ఏడ్చేవాటికి ఏడ్చే 
తెలియరానిలోకాలకి, నీలానే, ఏకాంతపథికురాలయే 
మరొక హృదయం కోసం నీ హృదయం కూడా వెదుకుతోందా 

3
ఆమె తాజాస్పర్శ నీలోకి ప్రవహిస్తున్నపుడు
మీరు కలుస్తూ ఉండగానే వేరుపడుతూ వుండటం గమనిస్తావు
ఆమె నీ స్త్రీ కాదనీ, తనకంటూ ఉనికిలేని నీ మనిషిలా 
ఎవరూ ఉండరనీ, కూడదనీ తెలుసుకొంటావు

వేగంగా ఎదురైన నక్షత్రాలు వేగంగా వెనుకకు వెళ్లిపోయినట్లు
ఆమె చేయి విడిచేలోగానే ఆమె నుండి విడిపోతావు

4
ఒక అమూర్త సమయంలో
సగాలన్నీ ఉత్త ఇంద్రధనువులని తెలుసుకొంటావు
సూర్యకాంతినీ, వాననీ విడిగా గుర్తుపడతావు 
చల్లని గాలితెరలాంటి చిరునవ్వులోకి మేలుకొంటావు

07 ఆగస్టు 2014

స్వీయ పరిశీలన అంటే భయంలేనివారి కోసం..

అనేక విశ్వాసాలనూ, లౌక్యాలనూ తలకిందులు చేసి, మనని దిగ్బ్రమకి గురిచేసే శ్రీ నిసర్గదత్త మహరాజ్ జవాబులు చదవండి.

ప్రశ్న: ఒక రూపంతో ఉన్న దైవాన్నీ లేదా ఒక ఆదర్శ మానవుడినీ పూజించండి కానీ, నిరపేక్ష సత్యాన్ని పూజించవద్దనీ, అది బుద్ధికి శ్రమ కలిగించే విషయమనీ చెబుతుంటారు.

జవాబు: సత్యం సరళమైనది, అందరికీ తెలిసేది. దానిని సంక్లిష్టం చేస్తారెందుకు? అది ప్రేమాస్పదం. అది అన్నిటినీ స్వీకరిస్తుంది, అంగీకరిస్తుంది, శుభ్రం చేస్తుంది. 

సంక్లిష్టంగా ఉండేది అసత్యం, అదే సమస్యలకి మూలం. అది కోరుతుంది, ఎదురుచూస్తుంది, బలవంతపెడుతుంది. అది లేనిది కావటం వలన, ఖాళీగా వుంటుంది, ధృవీకరణ కోసం వెదుకులాడుతుంది. అది పరిశీలన అంటే భయపడుతుంది, నిరాకరిస్తుంది. తనని ఏదో ఒక ఆధారంతో పోల్చుకొంటుంది, అది ఎంత బలహీనమైనా, క్షణికమైనా కూడా. అది దేనిని పొందినా, మళ్ళీ వదిలేసి, మరింత ఎక్కువ కోసం అడుగుతుంది. కనుక చైతన్యం (మనస్సు) పైన  నమ్మకం ఉంచకు. నువు చూసేదీ, అనుభూతించేదీ, ఆలోచించేదీ ఏమీ లేదు. 

పుణ్యమూ, పాపమూ, గుణమూ, దోషమూ కూడా అవి నీకు కనిపిస్తున్నట్టు ఉండవు. మంచీ, చెడూ అనే పదాలు కూడా ప్రపంచం ఆహ్వానించడానికీ, లేదా నిరాకరించడానికీ అలవాటుపడ్డ కొన్ని ధోరణులు మాత్రమే.

ప్రశ్న: అయితే మంచి కోరికలూ, చెడ్డ కోరికలూ, ఉన్నతమైనవీ, హీనమైనవీ ఉండవా?

జవాబు: అన్ని కోరికలూ చెడ్డవే, కొన్ని మిగతావాటికన్నా హీనం. ఏ కోరికైనా సమస్యలకు దారితీస్తుంది.

ప్రశ్న: కోరికనుండి విముక్తి పొందాలనే కోరిక కూడా?

జవాబు: అసలు కోరిక ఎందుకు? కోరిక నుండి స్వేచ్చపొందిన స్థితిని కోరుకోవటం కూడా స్వేచ్ఛనివ్వదు. ఏదీ నీకు స్వేచ్చనివ్వలేదు, కారణం నువ్వు స్వేచ్చగానే ఉన్నావు గనుక. కోరికలేని స్పష్టమైన చూపుతో నిన్నుచూడు. అది సరిపోతుంది.

ప్రశ్న: తనని తాని తెలుసుకొనేందుకు చాలా సమయం పడుతుంది.

జవాబు: కాలం ఎలా సహాయం చేస్తుంది? కాలం క్షణాల పరంపర. ప్రతి క్షణం శూన్యం నుండి పుట్టి, మళ్ళీ కనిపించకుండా శూన్యంలో కలిసిపోతుంది. ప్రవహించిపోయే దానిపై ఏదైనా ఎలా కడతావు?

ప్రశ్న: ఏది శాశ్వతం?

జవాబు: శాశ్వతమైనదానికోసం నీ లోపలికి చూడు. నీ లోలోపలికి దూకి, నీలో నిజమైనదేదో కనుక్కో.

ప్రశ్న: నాకోసం నేను ఎలా చూడాలి?

జవాబు: వెదుకు. నువ్వు కేవలం సాక్షివనీ, నిశ్శబ్దంగా గమనించేవాడివనీ నేను చెప్పినా, నీకు ఏమీ తెలియదు, నీ నిజమైన ఉనికి లోకి నువ్వు దారి కనుక్కోనేవరకూ.

- శ్రీ నిసర్గదత్త మహరాజ్  I am that  నుండి.

Questioner: We are advised to worship reality personified as God, or as the Perfect Man. We are told not to attempt the worship of the Absolute, as it is much too difficult for a brain­centred consciousness.

Maharaj: Truth is simple and open to all. Why do you complicate? Truth is loving and lovable. It includes all, accepts all, purifies all. It is untruth that is difficult and a source of trouble. It always wants, expects, demands. Being false, it is empty, always in search of confirmation and reassurance. It is afraid of and avoids enquiry. It identifies itself with any support, however weak and momentary. Whatever it gets, it loses and asks for more. Therefore put no faith in the conscious. Nothing you can see, feel, or think is so. Even sin and virtue, merit and demerit are not what they appear. Usually the bad and the good are a matter of convention and custom and are shunned or welcomed, according to how the words are used.  
Q: Are there not good desires and bad, high desires and low?

M: All desires are bad, but some are worse than others. Pursue any desire, it will always give you trouble.

Q: Even the desire to be free of desire?

M: Why desire at all? Desiring a state of freedom from desire will not set you free. Nothing can set you free, because you are free. See yourself with desireless clarity, that is all.

Q: It takes time to know oneself.

M: How can time help you? Time is a succession of moments; each moment appears out of nothing and disappears into nothing, never to reappear. How can you build on something so fleeting?

Q: What is permanent?

M: Look to yourself for the permanent. Dive deep within and find what is real in you.

Q: How to look for myself?

M: Whatever happens, it happens to you. What you do, the doer is in you. Find the subject of all that you are as a person.

Q: What else can I be?

M: Find out. Even if I tell you that you are the witness, the silent watcher, it will mean nothing to you, unless you find the way to your own being.

- From Nisargadatta Maharaj's 'I Am That' 

06 ఆగస్టు 2014

ఒకే మెలకువ

'అవతలితీరానికి నాకొక నావ దొరికింది
ఎవరైనా వస్తారా నాతో' అని అడుగుతావు
నది ఒడ్డున రికామీ చేతులతో
ఊరికే తిరిగే బాలుడిలాగే నిన్ను భావిస్తారు ప్రజలు

'రండి, నాతో కాసేపు ఆడుకోండి
ఈ ఆటలలోంచే రెండోవైపుకి దారివుంది' అంటావు
నది ఇసుకలా బిగుసుకొన్న వాళ్ళ క్షణాల్లోంచి
గుప్పెడైనా నీకోసం ఇవ్వలేరు వాళ్ళు

ఇంకా పసితనం పూర్తిగా ఆరిపోని
ఒకరిద్దరికి నీమాటలు ఆశ్చర్యం కలిగించి
నీవేపు చూస్తారు కాని
సాటివాళ్ళ ఉత్సవాల హోరు వాళ్ళని తీసుకుపోతుంది

'తామేం చేస్తున్నారో తమకి తెలియదని'
చెప్పివెళ్ళిన పూర్వయాత్రికులలానే
నువ్వుకూడా ఒక చిరునవ్వు నవ్వుకొని
నీ నావపై బయలుదేరి వెళ్ళిపోతావు

వాళ్ళ కోలాహలం దూరమయేకొద్దీ
వాళ్ళకీ, నీకూ భేదం లేదని 
వేల స్వప్నాలను ఒకే మెలకువ
పహరా కాస్తుందని తెలుసుకొంటావు

________________________
ప్రచురణ: అక్షర ఆటా సావనీరు 2014

04 ఆగస్టు 2014

చూస్తున్నామా

సముద్రతీరంలోని ఇసుకలా  వజ్రాలు దొరుకుతుంటే
భూమి అరుదుగా కాసిని పూలని మాత్రం స్వప్నిస్తూ వుంటే
మనుషుల్లోని రసాత్మకత మరొకలా వ్యక్తమయేది

ఏడాదికి ఒకసారే సూర్యకమలం వికసిస్తే
జన్మకి ఒకరాత్రే ఆకాశం నక్షత్రఖచితమై మెరిస్తే
మానవహృదయాలు అరుదుగానైనా సౌందర్యంతో భాసిల్లేవి

జీవితానికి దయవుంది గనుకనే
నీ చుట్టూ ఇంత అందం, ఆనందం పరిచి
చిరునవ్వుతో నిన్ను సృజించి విడిచింది ఈ సృష్టిలో

దయగలతల్లికి పుట్టిన యోగ్యతలేని బిడ్డలా
నీ ఆట కోసం చుట్టుకొన్న ఊహల వృత్తాలలో చిక్కి
విప్పారే ఆకాశంకింద నిలిచి కూడా ఊపిరాడట్లేదని దు:ఖిస్తావు  

పొందవలసిందేమీలేదు, పోవలసిందెంతో వుందని
కవి పాటపాడుతూ వెళ్ళిపోతాడు
కొందరికి వలయాలు చిట్లి తేలికపడతారు
మరికొందరు మరిన్ని ప్రశ్నల్లోకి దిగులుపడతారు

అప్పుడు, గాలిదేహంతో తల్లి వాళ్ళని కౌగలించుకొని
నుదుటిపైన ముద్దుపెట్టుకొన్నట్టు నిద్రపుచ్చుతుంది

_____________________
ప్రచురణ: కవితా మే-జూన్ 2014

ఈ పుస్తకం: 'ఆకాశం' కవిత్వం

     ఆకాశం నా మూడవ వచనకవిత్వ సంపుటి. కవిత్వసృజనకి సుమారు పదేళ్ళు దూరంగా ఉన్న తరువాత సుమారు మూడు నెలల కాలంలో రాసిన కవిత్వం.
   
     అభివ్యక్తిలో వేగంతో పాటు, ఆర్ద్రత, జీవితం పట్లా, సత్యం పట్లా మరింత స్పష్టమైన చూపూ ఈ కవిత్వంలో గమనించవచ్చు. 'పూలురాలాయి' హైకూలలో కనిపించే నిర్మల, ప్రశాంత హృదయస్పర్శ ఈ కవిత్వమంతటా  కనిపిస్తుంది. 

ఈ-పుస్తకం: 'నేనే ఈ క్షణం' కవిత్వం

     'నేనే ఈ క్షణం' నా రెండవ వచన కవితా సంపుటి. ఆరాధన నుండి హైకూల మీదుగా ఈ నాటి కవిత్వం వరకూ పాఠకుడికి అందివ్వదలచిన అనుభవంలో ఏమంత మార్పు వుండదు కాని, దానికై ఎంచుకొనే అభివ్యక్తి ఈ నాటికీ మారుతూనే వుంది.

     ఆరాధన తరువాత ఆధునిక అభివ్యక్తిని సాధన చేసే క్రమంలో రాసుకొన్న కవిత్వమే 'నేనే ఈ క్షణం' అనుకొంటాను.

     అంతిమ లేదా నిరపేక్ష సత్యాన్ని వెదికే క్రమంలో జీవితంలో ఎదురైన అనుభవాలలో మునుగుతూ, తేలుతూ, అటువైపు చూస్తున్న ఒక మనిషి హృదయగీతాలే 'నేనే ఈ క్షణం' కవిత్వం.
   
     4.8.2014