స్వభావం

ఒకే స్వభావంతో ఎప్పుడూ జీవించటం కష్టంగా వుంటుంది

ఈ పూలు బావున్నాయన్నావు కదా ,
ఇవాళ ఎందుకు చూడవు అంటారు మిత్రులు
నిన్న ఆ మాటన్న మనిషి ఇప్పుడు లేడు
ఆ పూలని చూస్తే అదే విస్మయం ఎలా కలుగుతుంది

ఎంత త్వరగా మారిపోతావోనని ఆశ్చర్యపోతారు

మారకుండా నిన్నటి స్థలంలోనే నిలిచి
నిన్నటి జీవితాన్నే మరోసారి జీవించటం  
ఎలా సాధ్యమవుతుందని నీకూ ఆశ్చర్యం

జీవితం లోలోపలికి ప్రవేశిస్తున్నపుడల్లా
మునుపటి నిర్వచనాలూ, కలలూ, సంతోషాలూ వెలిసిపోతాయి
బాల్యంలోని ఆటబొమ్మలై మిగులుతాయి

జీవితమంటే ఏమిటో తెలియటంలేదు కాని
ఆ ప్రశ్న తరువాత మేలుకొనే ఆశ్చర్యపు లోతుల్లో
జీవితం మరింత కొత్తగా మెరుస్తూనే వుంది

ఇక మునుపటి చూపు మిగలదు, స్పర్శ మిగలదు
మాటకందని అనంతమేదో
ఏ స్వభావంలోనూ నిలబడనీయక తనతో తీసుకుపోతుంది

బహుశా, జీవించటమొకటే నీ స్వభావంగా తీర్చిదిద్దుతుంది