హైకూలు

వర్షం
క్షణం పూచే నీటి పూలతో
ఊరు నిండిపోయింది

ఓ క్షణం జీవించాను
అలపై చిట్లిన
వెన్నెలను తాకబోయి

రంగులపిట్ట
మనసు కాన్వాసు పై
రంగులు పులిమేస్తుంది

దూరంగా దీపం
దానిని కాపాడుతూ
అంతులేని చీకటి

పడవ కదలటం లేదు
నీడనైనా తనతో రమ్మని
కాలువ లాగుతోంది

 

(దృశ్యాదృశ్యం  నుండి)