ఆకాశం : Sky, The Sky

ఆకాశం

ఇపుడు ఆకాశం తరచూ కవిత్వమవుతోంది
సారం కనరాని ఆకాశం రసార్ణవమెలా అయిందని అతనాలోచించాడు
ఆకాశం తన ఆకాంక్షల ప్రతీకలా వుంది, తన లక్ష్యంలా వుంది

అంతస్సారానికి చెందిన అనేక భావాలకి ఆకాశం ప్రతీక
ఉద్వేగాలతో కలుషితంకాని మనస్సుకీ
అనుభవాలతో కలత చెందని మెలకువకీ
ఆలోచనల ఆటంకంలేని స్ఫురణకీ
కోరికల వెలితిలేని ఆనందానికీ
ఏ బంధం ఆపలేని స్వేచ్ఛకీ
సరిహద్దులు తెలీని విశాలత్వానికీ ప్రతీక ఆకాశం

సృష్టికి తానే కారణమై ఏమీ ఎరగనట్లుండే స్వచ్ఛతకీ
అన్నిటినీ తనలో పొదువుకొని, అన్నిటిలో ఒదిగి
ఏదీ తనది కానట్లుండే నిర్మలప్రేమకీ
ఉండీలేనట్లుండే ఉదాత్త స్వభావానికీ ఆకాశం ప్రతీక

మనం ఆకాశం పిల్లలమనీ, చిన్నచిన్న ఆకాశాలమనీ
మనని ఎప్పుడూ వదలని అమ్మలాంటి ఆకాశాన్ని
మనమే తప్పించుకొని, తప్పిపోయామనుకొని
సదా వెదుకుతూ తిరుగుతున్నామని అతను గమనించాడు

సదా మనని కలగంటుంది అమ్మ ఆకాశం
అమ్మ ముఖంలోకి చూడటంకన్నా ఆనందం ఏముందని
తన తల్లిని తనలో కనుగొనటంకన్నా అందమైన పని ఏమిటని
అతను తనలోకి తిరిగి, తన ఆకాశం కనుగొని
తన ఆకాశంలో బహుజన్మల దు:ఖంనుండి విశ్రాంతిపొంది
ఆకాశంనుండి అపుడే పుట్టిన ఆకాశంలా మళ్ళీ మనని పలకరిస్తాడు
మనలోపలి ఆకాశానికి అద్దమై మనముందు నిలుస్తాడు



Sky

Sky is becoming poetic very frequently.
How come! The sky, so nonrhythmic before
Has become so resonant and rhythmic! He wondered.
May be,it is like the mirror of his aims and aspirations ,

Sky is the symbol for many thoughts of inner spirit, inmost heart,
For mind, the unpolluted, the uncontaminated,
For enlightenment, the undiluted by experiences,
For inspiration, the unhindered by thoughts,
For happiness, the unburdened by overwhelming desires,
For freedom, the unstoppable by any bondage,
For broadness, the unaware of any frontiers.

It is the symbol for purity, the very party for creation,
Yet, remaining like the unaware.
For placid love, which,
even while blending and binding lies like the unknowing.

He discovered that,we are all the children of the sky ,
The small small skies, escaped from the mother like mother sky
That never parts with us,
Searching and wandering ,like the lost of their way.

Sky dreams of us always.
What greater pleasure can there be
Than the pleasure of looking into the eyes of the mother?
What happier work can there be,
than the work of finding ones mother In ones own self?


____________________________
'ఆకాశం' సంపుటి నుండి
Translation: Dr Kondalrao Velchala

The Sky

The sky now frequently becomes poetry. 

He thought how the sky, devoid of essence, 

Could become poetry-ocean

The sky is perchance like the symbol 

of his aspirations, of his goal. 

The sky is the symbol 

of myriad feelings  that belong to inner essence

of the  mind undiluted with excitements

of the wakefulness  not agitated by experiences

of  introspection unalloyed  by thoughts

of joy that knows no dearth of desires 

of the freedom unhindered by any bonding,

and of spaciousness that knows no boundaries─

 

The sky is also the symbol

of purity that is the cause of creation

still remaining innocent 

of pristine love that embraces all

but modest enough to be detached

of sublime nature that doesn’t show off

its corpus in humility!

He observed 

we’re the children of the sky

that we’re all small skies,

we have avoided the mother-like sky

thought we are lost 

and we’re wandering in search of it.

Mother Sky always dreams us!

What more joy, than looking into mother’s face!

What more beautiful task is there

than finding one’s mother in oneself!

He, turning into himself

finding his sky

getting rest in his sky from the sorrow of many births

like the sky that has just been born from the sky,

greets us again! 

He, becoming a mirror

to our inner serene sky will stand before us!

Translation: Algati Thirupathi Reddy