కవిత : పాతబడని..

చీకటి పొదిగిన సూర్యునిలోంచి

తెల్లని రెక్కలు విదిలించుకొని లేచిన
వెలుతురు పక్షి
తూర్పు ఆకాశం నుండి పడమటికి ఎగురుతోంది

పగటికాంతి పొదిగిన చంద్రునిలోంచి
చల్లని రెక్కలు మెల్లగా కదిలించి కదిలిన
వెన్నెల పక్షి
తూర్పు తీరం నుండి పడమటికి ఈదుతోంది

ఎందరు కవులు ఊహించి వుంటారో
అక్షరాలా ఇలానో, అటూ ఇటుగానో

ఊహలు పాతబడతాయి గానీ
ఊహించటం పాతబడదు
అనుభవాలు పాతబడతాయి గానీ
అనుభవించడం పాతబడదు

కన్నీళ్లూ, చిరునవ్వులూ పాతబడతాయి గానీ
నవ్వటమూ, ఏడవటమూ పాతబడవు
జీవితం పాతబడుతుంది గానీ
జీవించటం పాతబడదు

అవును, జీవించటం పాతబడదు
దేహం పాతబడినా
నాకు నేను ఎప్పటికీ పాతబడనట్లు..

ప్రచురణ : పాలపిట్ట, సెప్టెంబర్ 20