ఇంత ప్రపంచంలో ఒక భాగం కాక,
ప్రపంచం నువ్వే అయిన అనుభవానికి వస్తావు
మసక చీకటిలోనో, మగత నిదురలోనో,
మైకమో, మైధునమో, ధ్యానమో
నీ నుండి నిన్ను రాల్చిన క్షణంలోనో
ప్రపంచం గాలిలో దూదిపింజలా ఎగురుతుంది,
బరువైన జీవితం కొలనులో ప్రతిబింబమై తేలుతుంది,
గాయపడిన హృదయం
వేకువలో నాటిన కాంతిలా మొలకెత్తుతుంది
చాలా చూసావు, చాలా ఏడ్చావు నిజంగా,
చాలా నవ్వావు నిజంగానో, నటనగానో
కానీ విలవిలలాడావు,
ఒడ్డుకి దొరికిన చేపలా అల్లల్లాడావు
ఇంత ప్రపంచంలో ఒక భాగం కాక,
ప్రపంచం నువ్వయిన అనుభవముంది చూసావా
దాని ముందు నీ దుఃఖమంతా
పూవు విచ్చుకోక ముందు దానిలో దాగిన చీకటి,
సీతాకోక రంగుల ఆటలకి ముందు
దాగిన చిక్కని ఏకాంతం,
మధురగానానికి ముందు సవరించుకునే కంఠధ్వని
జీవితం ఉత్త ప్రేమ,
దుఃఖమంతా రహస్యం రాల్చిన ఎండుటాకులు
బివివి ప్రసాద్
