సాహిత్యం, తాత్వికత నా జీవితాన్ని ఆక్రమించి, నన్ను శాసించిన యవ్వన కాలం నుండీ, ఈ దేశం అంతా తిరిగి చూడాలని ఉండేది. భిన్నమైన భాషలు, నమ్మకాలు, అలవాట్లతో కూడిన ఈ దేశపు సామాన్యుల జీవితాన్ని కళ్ళారా చూడాలని ఉండేది. మరీ ముఖ్యంగా చనిపోయేలోగా, హిమాలయాలను, గంగా నదిని చూడాలని ఒక కోరిక లోపల వెలుగుతూ ఉండేది. నేను సహజంగా స్వాప్నికుడిని. కారణాలు ఏమైనా, నా కలల్ని అనుసరించి నా పాదాలు ఏనాడూ కదలలేదు.
అయితే నాలుగైదు సంవత్సరాల క్రితం అకస్మాత్తుగా, సమీప బంధువుల తో కలిసి ఉత్తర దేశ యాత్రలకు వెళుతున్న బస్సు లో బయలుదేరాను. నేను స్వప్నించిన జీవితానుభవాన్ని, ఒక మినియేచర్ దృశ్యంగా అయినా అనుభవించే అవకాశం కలిగింది. సుమారు యాభై రోజులు చేసిన ప్రయాణంలో రెండువేలకు పైగా ఫొటోలు తీసాను. చాలాకాలం క్రితమే ఇవి నా పికాసా ఆల్బంలో ఉంచాను. ఇప్పుడు నా బ్లాగ్ ద్వారా వాటిని మరలా మిత్రులతో పంచుకొంటున్నాను.
ఈ దేశపు గ్రామీణులలో ఇంకా జీవితంలోని పచ్చదనం కొద్దిగా మిగిలి ఉంది. వారిని చూస్తున్నపుడు ఫొటోల కోసం నా ఆనందాన్ని పాడు చేసుకోవాలనుకోలేదో, లేదా నిశ్చల చిత్రాలను మాత్రమే కావాలనుకొన్నట్లు తీయగల వ్యవధీ, నైపుణ్యం మాత్రమే ఉండటమో కారణాలు సరిగా జ్ఞాపకం లేవు కాని, వీటిలొ ఈ నేల ప్రాచీన పరిమళాలూ, ప్రకృతీ మాత్రమే ఉంటాయి. ఒక దృశ్యంలోని కవితాత్మకతను కెమెరాలో పట్టుకోవటానికి, నాకున్న వ్యవధిలొ ప్రయత్నించాను.
ఇంతకు ముందు, పాపికొండలు, వారణాసి ఫొటోలు తీసినపుడు తరువాత, వాటికి కవితాత్మక లేదా తాత్విక వ్యాఖ్యలు రాసాను. వీటికి కూడా, ఎప్పటికైనా రాయగలిగితే బాగుండును.
స్వప్నం నుండి స్వప్నానికి, దిగులు నుండి దిగులుకి ప్రయాణిస్తూ ఉంటాం కదా. ఒక విషాద సౌందర్యమేదో, మనలో అంతర్వాహినిలా ప్రవహిస్తూ ఉంటుంది, బహుశా దానినే హిమాలయాలలో, గంగానదిలో నేను దర్శించి ఉంటాను...
వీటిని నేను ప్రయాణించిన క్రమంలో చూడదలచినవారు, నా పికాసా వెబ్ సైట్ ని చూడవచ్చు. లేదా వీలునుబట్టి, నేను ఒక్కొక్క ఆల్బం బ్లాగ్ లో జత చేస్తూ ఉంటాను.
అన్ని ఫొటోలనూ చూడడానికి ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.
అయితే నాలుగైదు సంవత్సరాల క్రితం అకస్మాత్తుగా, సమీప బంధువుల తో కలిసి ఉత్తర దేశ యాత్రలకు వెళుతున్న బస్సు లో బయలుదేరాను. నేను స్వప్నించిన జీవితానుభవాన్ని, ఒక మినియేచర్ దృశ్యంగా అయినా అనుభవించే అవకాశం కలిగింది. సుమారు యాభై రోజులు చేసిన ప్రయాణంలో రెండువేలకు పైగా ఫొటోలు తీసాను. చాలాకాలం క్రితమే ఇవి నా పికాసా ఆల్బంలో ఉంచాను. ఇప్పుడు నా బ్లాగ్ ద్వారా వాటిని మరలా మిత్రులతో పంచుకొంటున్నాను.
ఈ దేశపు గ్రామీణులలో ఇంకా జీవితంలోని పచ్చదనం కొద్దిగా మిగిలి ఉంది. వారిని చూస్తున్నపుడు ఫొటోల కోసం నా ఆనందాన్ని పాడు చేసుకోవాలనుకోలేదో, లేదా నిశ్చల చిత్రాలను మాత్రమే కావాలనుకొన్నట్లు తీయగల వ్యవధీ, నైపుణ్యం మాత్రమే ఉండటమో కారణాలు సరిగా జ్ఞాపకం లేవు కాని, వీటిలొ ఈ నేల ప్రాచీన పరిమళాలూ, ప్రకృతీ మాత్రమే ఉంటాయి. ఒక దృశ్యంలోని కవితాత్మకతను కెమెరాలో పట్టుకోవటానికి, నాకున్న వ్యవధిలొ ప్రయత్నించాను.
ఇంతకు ముందు, పాపికొండలు, వారణాసి ఫొటోలు తీసినపుడు తరువాత, వాటికి కవితాత్మక లేదా తాత్విక వ్యాఖ్యలు రాసాను. వీటికి కూడా, ఎప్పటికైనా రాయగలిగితే బాగుండును.
స్వప్నం నుండి స్వప్నానికి, దిగులు నుండి దిగులుకి ప్రయాణిస్తూ ఉంటాం కదా. ఒక విషాద సౌందర్యమేదో, మనలో అంతర్వాహినిలా ప్రవహిస్తూ ఉంటుంది, బహుశా దానినే హిమాలయాలలో, గంగానదిలో నేను దర్శించి ఉంటాను...
వీటిని నేను ప్రయాణించిన క్రమంలో చూడదలచినవారు, నా పికాసా వెబ్ సైట్ ని చూడవచ్చు. లేదా వీలునుబట్టి, నేను ఒక్కొక్క ఆల్బం బ్లాగ్ లో జత చేస్తూ ఉంటాను.
అన్ని ఫొటోలనూ చూడడానికి ఇక్కడ క్లిక్ చేయండి.
