21 ఆగస్టు 2024

మోహం

1

జీవితమ్మీద ఇంత మోహమేమిటి అంటారు

ఏ రోజైనా వెళ్ళిపోయే విరక్తి ఉంది గనక అంటావు


ఆ దీపం వెలుతురు, బాటపై మనుషులు,

ఇళ్లపై వెలుగునీడల దోబూచులాట

ఉండి ఉండి తగిలే గాలితెరలు

కురవలేక బేలగా నిలబడిన మబ్బులు

మానుష ప్రపంచపు వింతవింత శబ్దాలు

చనిపోతే ఇక దొరకవు కదా అని కూడా


2

జీవించటం ఇంత అపురూపమైన సంగతా అంటారు


చనిపోతే అంతా చెరిగిపోతుంది,

ఇదంతా ఉంటుందో, లేదో తెలియకుండాపోతుంది

వెళ్ళిపోగల ప్రతి సంగతీ అపురూపమే అంటావు

ఉండటం మీద ఇష్టంతో కదా 

ఇదంతా ఇక్కడ ఉంది అని కూడా


3

ఇవాళ తెల్లవారింది

వెలుతురులో ప్రపంచం ఉత్సవం జరుపుకుంది


సౌఖ్యం, దుఃఖం, కలయిక, వియోగం 

ప్రతిదీ ఒక ఉత్సవం, ఒక ప్రార్థన, ఒక దీవెన

గాఢనిద్రలో మెరిసే ఖాళీలో 

మిగిలేదేమీ లేదు కదా అంటావు


4

నువు ప్రేమించేది దేనినీ చెప్పమంటారు


దేనిని ప్రేమిస్తున్నానో నాకూ తెలియదు

బహుశా, ఈ వెలుగునీడల కదలికల్లో

నన్ను నేనే పొందుతున్నాను, దాచుకొంటున్నాను

జీవితం ప్రియురాలి రూపంలో

నన్నే చూసుకుని ఆశ్చర్యపోతూ, ప్రేమిస్తున్నాను


5

ఇంతలో, తలుపు తెరిచిన చప్పుడయింది

తలుపు, తెరవటం, చప్పుడు, వినబడడం

మన అర్థాలకి అందని ఈ అనుభవ సమూహం

మనని దేనికి తట్టి లేపాలని చూస్తుంది


16.7 24 11.35PM 

' వివిధ ' ఆంధ్రజ్యోతి 19.8.24


కాస్త ఆశలోకి..


1
జీవితంపై కాస్త ఆశ ఉండాలి
నీరెండ గుమ్మంలో వాలటం సంతోషాన్నివ్వాలి
పూలు ఆకాశంవైపు ఆశ్చర్యంగా విప్పారటం 
పండుటాకులు గాలిలోకి రాలటం చాలనిపించాలి

సాలెగూటిలో ఇరుక్కున్నట్టు ఉంటుంది జీవితం
ప్రాతఃకాలపు పొగమంచును చూసావా
సాలెగూటిపై పొందికగా ముత్యాలు పేర్చుతుంది
అవి ఎండలోకి రంగులు చల్లుతూ మాయమవుతాయి
ఊరికే మంచుబిందువులా నిలిచి, మాయం కావాలి

3
పసిపాపకి 'స్వచ్ఛంగా నవ్వుతున్నాన'ని తెలీదు
సంతోషంగా ఉన్నానని కూడా
తెలియకపోవటంలోని హాయిని
తేలికగా అనుభవిస్తుంది
తెలియటం కదా ఇంత దుఃఖానికి మొదలు

4
ఇంత ప్రపంచం వెనుక నీకొక హామీ ఉంది
చెట్ల ఆకుల వెనుక ఆకాశం ఉన్నట్టు
ఆకాశం వెనుక తెలియరాని ఖాళీ ఉన్నట్టు
ఇన్ని అనుభవాల వెనుక జీవితం ఉంది
ఇంత జీవితం వెనుక అనంతం వుంది

5
మనమా బ్రతికేది, వెళ్ళిపోయేది
జీవితం తనని చూసుకుంటుంది నీలోంచి, నాలోంచి
నమ్మకం లేకపోతే నీలాకాశం కిందికి వెళ్లి చూడు
విప్పారిన నేత్రంతో ఎవరో నిన్నే చూస్తున్నట్టు లేదూ

6.2.24 5.00 ఉదయం

వీధి అరుగు, ఫిబ్రవరి - మార్చి 2024