ఇంత దీర్ఘమైంది కాదనుకుందాం జీవితం
ఇన్ని నలుపూ, తెలుపూ, రంగుల రోజులు
ఇన్ని ఋతువులు, వర్షాలు,
ఎడారులు, అడవులు, నదులు, కొండలు,
ఇన్ని జీవులు, వేదనలు, ఉత్సవాలు
ఇందరు మనుషులు, ఊహలు, సంవేదనలు
ఇంత పెద్దది కాదు అనుకుందాం
జీవితం మరీ క్షణికం అనుకుందాం
ఒక చూపుగా పుడతాం
ఆకు రాలటం చూస్తాం, మాయమౌతాం
వినటంగా పుట్టి
పక్షి కూయటం వింటాం, నిశ్శబ్దంలో కలుస్తాం
స్పర్శగా పుట్టి
సెలయేటి పలుచని తడి తాకి, చిట్లిపోతాం
వాసన గ్రహించే ప్రాణిగానో,
రుచి తెలిసే జీవిగానో పుట్టి
అనుభవం తెలుస్తూనే అదృశ్యమౌతాం
జ్ఞాపకం లేదు, ఎదురుచూపు లేదు
భయం, వెలితి, కలగనటం లేవు
క్షణ మాత్రపు
జన్మ, అనుభవం, ముగింపు
సముద్రగర్భంలో, ప్రాణం పోసుకున్న అలల్లా
దేహస్పృహ లేకుండా హాయిగా ఈదే చేపలు
తెలియక ఏ వలలోనో చిక్కుకుపోయినట్టు
ఇంత ఖేద పడుతున్నాం గానీ
జీవితం నిజంగా పెద్దదీ, సృష్టికంటే బరువైనదా
చాలా చిన్నదీ, ఊహకంటే తేలికైనదా
1.11.24 11.18 PM
ప్రచురణ : స్నేహ. ప్రజాశక్తి దినపత్రిక 17.11.24
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి