కవిత : దుఃఖ మూలం

1

చాలా రాత్రులు ప్రార్థించావు

నిదురించే ముందు దైవాన్ని

ఇది కడపటి నిద్ర కావాలని

మరుసటి ఉదయాలు

మెలకువ వస్తూనే తెలుస్తుంది

దైవానికి నీ ప్రార్థన చేరలేదని

జీవితంలో ఏదో బాధించి కాదు

జీవితమే బాధనిపించి

2

ఇలాగే గడిచాయి వేల రోజులు

అదే వెలుతురు, చీకటి

అవే రంగులు, నీడలు

చాలా పాతబడిన ఆకాశం

ఆకాశంలోకి పాత ఉద్యోగుల్లా 

వచ్చి, వెళ్ళే ఋతువులు

పాతబడిన మనుషులు

మీట నొక్కినట్టు వెలిగి, ఆరే

వారి ప్రేమలు, ఉద్వేగాలు

3

ఇంతే కదా జీవితమని అన్నావు 

జీవితంతో చాలాసార్లు

అమ్మా, ఎందుకు కన్నావని

బిడ్డ తల్లితో అన్నట్లు

ఏనాడూ జవాబు రాలేదు

జవాబు లేకపోవటమే జవాబని 

నీకు తెలియలేదు

4

రైలు వచ్చే సమయం 

సమీపించే కొద్దీ తెలుస్తుంది

ఇప్పటి వరకూ పాదాలు ఉంచిన 

ఊరు ఎంత అందమైనదో,

వీడ్కోలు చెప్పే ఆత్మీయులు

ఎంత విలువైనవారో

5

చెబుతావు చూడు ఇప్పుడందరికీ

జీవితం అద్భుతం, ప్రేమించండి

జీవులు అమాయకులు, ప్రేమనివ్వండని 

6

గగనంలో తేలిన ఇంద్రధనువు 

గగనంలోనే మునిగినట్టు

జీవితంలోంచి తేలిన నువ్వు

జీవితంలోనే మునుగుతావు

విడిగా ఉన్నదెక్కడ

ఇది తెలియక కదా ఇంత దుఃఖం

7

ఇంతకీ, ఇది ఎవరి దుఃఖం

8.12.24 10.56 PM

ప్రచురణ : సారంగ 15.3.25

Root of Suffering

Before going to sleep

you prayed the god many a night

pleading it must be your last sleep

Next mornings, as you wake up, 

you realize

your prayers haven’t reached the god

Not that something is wrong in life 

but as life itself became a suffering

2

Countless days spent like this

Same light, darkness

same colours, shadows

antiquated sky, 

seasons coming and going 

like the routine of old employees;

Outmoded humans, 

their emotions, affections

as though switched on and off

3

You said only this much is life,

Asked life, ‘Amma, why you gave birth’ 

like child asking its mother

No reply anytime, 

you may never know. 

Not giving a reply is also a response

4

You will realise as the train approaches

how beautiful is the place you lived so far

how precious are the dear ones

that came to bid farewell 

5

Look, now you will inform all:

Life is marvellous, love it

living beings are innocents, 

extend them loving hand

6

Like the rainbow that drifted in the sky

disappeared therein, 

you, born of life, will be drowned there 

At no point you are separate

So much pain not knowing this

7

By the way, whose suffering is this!?

Translation: Prof. K. Damodar Rao