కవిత : ఊరట

ఒక పిట్ట ఉత్తరాకాశపు అంచులో తేలి 

నీ మీదుగా లెక్కలేకుండా ఎగిరి

దక్షిణాకాశపు అంచులో మునిగినట్టు

ఈ లోకంలోకి ఒక కాలంలో తేలి

లోకం మీదుగా లెక్కలేకుండా ఎగిరి

ఒక కాలంలో మునిగిపోవటం కన్నా

ఇక్కడ బతికి, వెళ్ళటానికి

అర్థాలూ, పరమార్థాలూ ఏముంటాయి

ఇంత రంగుల ప్రపంచం, 

ఇన్ని వెలుగుచీకట్ల, మిలమిలల, 

దాగుడుమూతల ప్రపంచం కన్నా

ప్రాణం పెట్టి ప్రేమించాల్సిన అనుభవం ఏముంటుంది

ఊరికే పుడతాం

మంచులో జారిపడినట్టు,

నీటిలోకి అదాటున మునిగినట్టు,

కలలోనో, ఊహలోనో గాలిలోకి తేలినట్టు 

నీరెండవేళ తేయాకు తోటలో రికామీగా తిరిగినట్టు,

సౌందర్యవతి ముఖాన్ని చంద్రోదయానికి అర్పించినట్టు,

చేప గగనాన్ని పలకరించి నదిలో మునిగినట్టు,

భూమి సారం పూలరేకుల్లా విప్పారి 

మృదువుగా గాలిని తాకి సెలవు తీసుకున్నట్టు,

లోపలినుండి తటాలున చిరునవ్వు మెరిసి

జీవితమేమీ కారుమేఘం కాదులే 

భయపడకని హామీ ఇచ్చి మాయమైనట్టు

మన ప్రమేయం లేకుండా వచ్చినంత

తేలికగా వెళ్ళిపోతాం, ఏముంటుంది

లోపలున్న దిగులంతా 

ఈ శీతల గాలికి ఇచ్చి వేసి

రాత్రి గర్భంలోకి ముడుచుకుపోతే చాలు

అయితే తెల్లవారుతుంది, లేదూ, తెల్లవారదు

అంతకన్నా ఏముంటుంది

బివివి ప్రసాద్ 

ప్రచురణ : ఈమాట జూన్ 2025