జీవితం ఇలాగే

జీవితం ఇలాగే వుంటుంది
ఊహలు కూడా ఆవిరైపోయే నడివేసవి మధ్యాహ్నపుటెండలా వుంటుంది
స్వచ్ఛప్రవాహం మధ్య సగం మునిగీ, సగం మేలుకొన్న శిలలా వుంటుంది
చిన్నపుడు విప్పలెక వదిలేసిన పొడుపుకథలా వుంటుంది
నిన్ను నీకు మిగలనివ్వని కీచురాయి అరుపులా వుంటుంది

జీవితమింతే
ఇది వానలో చిక్కుకొన్న ఇంద్రధనువు
యుగాలుగా నిశీధిలో ఒంటరిగా వేలాడే నక్షత్రం

ఇది తల్లిపక్క నిద్రించే బిడ్డ మనస్సులా నిర్భయంగా వుండదు
శూన్యం ముఖంలో ముఖంపెట్టి ఆడుకొనే పూవులా అమాయకంగా వుండదు
ప్రేమికుల మొదటి నిష్కపట స్పందనలా తాజాగా వుండదు
సృష్టి అంతా దైవమనే జ్ఞాని హృదయంలా పవిత్రంగా వుండదు
నిజాయితీగా వున్న క్షణాల్లొ వెలిగే నిజమైన మనశ్శాంతిలా వుండదు

జీవితమింతే
ఇది ఒక దిగంబర దేవత
ఇది నిన్ను రమ్మనదు, పొమ్మనదు
ఇది కావాలనదు, ఇది వద్దనదు
మతిలేని యాచకురాలి నవ్వులా నీ కలలన్నిటినీ కోసుకొంటూ తరలిపోతుంది
నీ నమ్మకాలనీ, భయాలనీ, బంధాలనీ ఎటో విసిరేస్తుంది
మరలా పోగుచేసి చూపిస్తుంది
నువు నిద్రపోదామనుకొంటే, గోల చేసి లేపుతుంది
మేలుకొందామనుకొంటే, జోలపాడి తలనిమురుతుంది

రానన్నా బడికి లాక్కెళ్ళిన చిననాటి వెంకన్నలాంటిది జీవితం

శూన్యంలో ప్రవేశించిన శూన్యంలా ఇక్కడ గడపక తప్పదు
శూన్యంనుండి నిష్క్రమించిన శూన్యంలా ఇక వెళ్ళక తప్పదు

ఎవరైనా, ఇలా బతకాలని నేర్పి పంపితే బాగుండును
ఎలా బ్రతకాలో మనకైనా అర్థమయేసరికి
మనచుట్టూ వున్న సర్కసు డేరా, జంతువులూ, కోలాహలమూ మాయమైపోతాయి

______________________________
ప్రచురణ: ఆదివారం ఆంధ్రజ్యోతి 17.6.2012