నా కవిత్వం : My Poesy

మహా సముద్రాలు ఈదమని కవ్విస్తుంటే
పాదమైనా మోపనట్లు నడిచి వెళ్ళే మంత్రవిద్య నా కవిత్వం

దృశ్యం నుండి రహస్యం లోకి
ఉద్వేగాల నుండి స్వచ్ఛత లోకి
భయం నుండి స్వేచ్ఛ లోకి
శ్రమ తెలియక నడిపించే స్నేహం నా కవిత్వం

నా కవిత్వం పోరాడదు. బ్రతిమాలదు
తాను కూర్చుని మనని నడవమనదు. మోయమనదు
తవ్వినకొద్దీ పుట్టుకువచ్చే చీకటిగని కళ్ళముందు గుట్టపోసి భయపెట్టదు

నచ్చినట్లు ఎగిరేందుకు క్రొత్త ఆకాశాలని చూపిస్తుంది
మనం ఎన్నుకొన్న రెక్కల కోసం కొంచెం శక్తిని పొట్లం కట్టిస్తుంది
మన లోలోపలి జీవితేచ్ఛలా మన ఉనికి చాలు ఉత్సవమని భరోసానిస్తుంది

స్వచ్ఛమైన మెలకువ నా కవిత్వం. స్వచ్ఛమైన నిదుర నా కవిత్వం
ఆద్యంతాలు తెలియని ఆశ్చర్యంలాంటి జీవితం నా కవిత్వం
జీవించినంత సరదాగా మరణించటం నేర్పే క్రీడ నా కవిత్వం


My Poesy

While large oceans are luring me to swim
The magic art of not placing my foot but treading on is my poetry
From the scene into secret
From emotions to purity
From fear to freedom
Friend that makes me walk in ease is my poesy

My poetry seldom fights, does never plead
Itself sitting, it will not ask us to walk, nor asks us to carry load
Scares never our eyes with heaping dark mine that comes out as they delve

It gives us new skies to fly as we like
Gives us some energy packed for our chosen wings
As the life force in us it teaches us that existence is a fest itself
Pure awakening is my poetry.
Untainted sleep is my poesy.
The awe of life not knowing the beginning and the end is my verse
Teaching the art of dying as with the joy we lived is my poesy.

_________________________
'ఆకాశం' సంపుటినుండి
Translation: Mrs. Jagathi