విఫలమైన కాంతి రంగులుగా కనిపిస్తుంది
అన్నీ అంతే
సత్యం నుంచి వైఫల్యమే జీవితం, ప్రపంచం, పాలపుంతలు
నా కవిత్వమూ అలాగే ఉండాలని,
ఒక మహా నిశ్శబ్దం వైఫల్యంగా
జల జలా మాటలు కాదు
మహా నిశ్శబ్దాన్ని అదిమి పట్టుకొన్న ఒక్కొక్క అక్షరం కావాలి
ఇంత ప్రపంచం, ఇన్ని అనుభవాలూ అక్కర్లేదు
చాలా వరకూ చెరిపేయ వచ్చును
ఓ మంచు కణం .. ఓ తృణం.. ఓ నేను..
అది కూడా క్రమంగా చెరిగి పోవచ్చును
అన్నీ అంతే
సత్యం నుంచి వైఫల్యమే జీవితం, ప్రపంచం, పాలపుంతలు
నా కవిత్వమూ అలాగే ఉండాలని,
ఒక మహా నిశ్శబ్దం వైఫల్యంగా
జల జలా మాటలు కాదు
మహా నిశ్శబ్దాన్ని అదిమి పట్టుకొన్న ఒక్కొక్క అక్షరం కావాలి
ఇంత ప్రపంచం, ఇన్ని అనుభవాలూ అక్కర్లేదు
చాలా వరకూ చెరిపేయ వచ్చును
ఓ మంచు కణం .. ఓ తృణం.. ఓ నేను..
అది కూడా క్రమంగా చెరిగి పోవచ్చును
చాలా నచ్చింది, ప్రసాద్ గారూ.
రిప్లయితొలగించండిమీ పద ప్రయోగం లోని
'వైఫల్యం' కోణం కాక మరోలా ఆలోచిస్తే
నాకిలా అనిపించింది ...
"ఒకే కాంతి వికసించి రంగులవుతుంది
ఒకే సత్యం వికసించి పాలపుంతలూ,
ప్రపంచాలూ, జీవితాలూ అవుతోంది.
కోట్ల మాటలూ వికసించిన
మూలకణాక్షరాలే!
రంగుల వెనక పడకు
కాంతి మూలాన్ని అన్వేషించు
పదాల వెనక పడకు
అక్షరసత్యాన్ని కాంక్షించు"
ధన్యవాదాలు శ్రీనాథ్ రాజు గారూ..
తొలగించండి