కవిత : నువ్వూ - ప్రపంచమూ

నువ్వనుకుంటావు ఇది చేసానని

పని అనుకుంటుంది ఇతనితో చేయించానని, 

ఇది నేను పొందాననుకుంటావా

ఇతని ద్వారా ఉనికిలోకి వచ్చానంటుంది అనుభవం,

నీకు స్వంతమయేవి

ముందుగా నిన్ను స్వంతం చేసుకుంటాయి,

యజమాని ముందు ప్రేమ నటించే బానిసలా

నీ ముందు అణగివుండి, లొంగదీసుకుంటాయి

నువు తలక్రిందులుగా 

లోకంలోకి జారాననుకొంటావు గానీ

నీలోకి లోకం తలక్రిందులుగా చొరబడింది

లోకాన్ని నువ్వూ,

నిన్ను లోకమూ చేయగలిగిందేమీ లేదు,

ఒకేచోట తిరుగాడే గాలిదీ, కాంతిదీ 

వేరువేరు ప్రపంచాలైనట్లు,

ఒకదాని నొకటి ఏమీ చేయలేనట్లు,

నీదీ, ప్రపంచానిదీ వేరువేరు ఉనికి;

ఇది తెలిసాక, మాష్టారిని చూసిన పిల్లల్లా

ఒకరితో ఒకరు ఆడుకోవడం మాని,

ఎవరి స్థలంలో వాళ్ళు బుద్ధిగా కూచుంటారు 

నువ్వూ, ప్రపంచమూ

బివివి ప్రసాద్