కవిత : అశక్తుడు..

 రెండు తలుపుల్లో ఒకటి తెరుస్తావు, 

ఒకటి మూసి వుంచుతావు

సగం ఆకాశం రమ్మంటుంది,

సగం గది ఉండమంటుంది

ఎటూ తేల్చుకోక గుమ్మంలో నిలబడతావు

నిలబడే ఉంటావు, పుట్టింది మొదలు

అనుభవాల కెరటాల్లో మునిగి, తేలి,

ఇక్కడి నుండి వెళ్ళి పోయేవరకూ

ఎన్ని చీకటి రాత్రులు తడిమాయి, 

ఎన్ని పగటి కాంతులు పిలిచాయి

తమలో కరిగిపొమ్మని, కరిగి నీరై పొమ్మని, 

కాంతిలా మారిపొమ్మని, శాంతిలా మిగిలిపొమ్మని

పాదాలలో పాదుకొన్న భయం

కదలనివ్వలేదు, ప్రేమలోకి ఎగరనివ్వలేదు

గాలి జాలిగా తిరిగింది వలయాలుగా నీ చుట్టూ,

గుమ్మంలో ఉండగానే కాలం ఒలికిపోయింది

వట్టి చేతులతో, వట్టిపోయిన చూపులతో

ఎవరికోసమో ఎదురుచూస్తూ

ఉన్నచోట నిలుచుండి పోయావు 

ఉన్నచోటును విడిచి 

లోనికి వెళ్ళలేకపోయావు,

బయటికి రాలేకపోయావు

బివివి ప్రసాద్