కవిత : పొడి సాయంత్రం

 అవును, సాయంత్రపు రంగులకాంతి 

విరజిమ్ముతుంది సమానంగా

ఎడారిలోనూ, అడవిలోనూ, 

నది మీదా, సమూహాల మీదా

ఎడారి రంగులకాంతిని పిలుస్తుంది, 

అడవి తనలోకి ఒంపుకొంటుంది,

అలలనది ఆటలాడుతుంది తనతో,

సమూహం తనని అంటకుండా

ధూళి నిండిన పనుల్లో మునుగుతుంది

ఇంత అందమైన కాంతిని,

కాంతిని ఒంపే విశాలమైన గగనాన్ని కాదని

వీళ్ళేం చేస్తున్నారని విస్మయపడుతుంది సాయంత్రం

ప్రతి సాయంత్రం జీవితమొక ప్రేమలేఖ పంపిస్తుంది

అవని సమస్తానికీ

జీవితమెంత అందమైనదో చూడమని,

జనులు మాత్రం, 

సాయంత్రాలని గడియారాల్లో గుర్తుపడతారు

చూస్తూ ఉండగా చీకటి పడుతుంది

ఆకాశంలో కొంత వెన్నెల ప్రసరిస్తుంది,

చీకటిలో మునిగినవారిలోకి

వెన్నెల ఏ మాత్రమూ ఇంకకపోగా

చివరి చీకటి మరికాస్త వేగంగా సమీపిస్తుంది

బివివి ప్రసాద్