కవిత : తన నిద్ర

నువు ఈ రాత్రి నిద్రపోతున్నావు

ఇంకా మెలకువలో మిగిలిపోయిన

ఇతనికి దూరంగా ఎక్కడో,

బహుశా, నీ గదిలో గాలి అలలు

ముఖాన్ని మెత్తగా తాకుతూ వుంటాయి,

సుఖదుఃఖాల అలల నదిలో ఈదిన

దేహం గాఢమైన విశ్రాంతిలో మునిగివుంటుంది

దాచుకున్న గాయాలూ, ఆశలూ

నిన్ను వదలలేక కలల బుడగల్లా

నీ సుషుప్తిపై తేలుతూ వుంటాయి 

బహుశా, గది పైన ఆకాశం నల్లనిదేహం దాల్చి

నిన్ను రెక్కల్లో పొదువుకుని ఉంటుంది,

ఆకాశంలో తేలే చంద్ర, తారకల మసకకాంతులు

కన్నతల్లి శ్వాసలా తగులుతూ ఉంటాయి

ఇది జీవితం, ఇది అనుభవం

ఇది దుఃఖం, అనిర్వచనీయమైన ఆనందం

ఈ రాత్రి కాసేపు నిద్రపోగలుతున్నావు

కోరలు చాపే భయపూరిత విషాల మధ్య,

ఎప్పటిలా తెల్లవారబోతుందన్న నమ్మకంతో,

రేపటి కాంతి అయినా 

కలల గాలిపటాలు ఎగరేయకపోతుందా అనే ఆశతో,

జీవితమ్మీద తరగని మోహంతో 

కరుణగల నిద్రతో

నీ రెప్పల్లో బరువు నింపిన ఈ రాత్రి

రేపైనా వాటిని పక్షుల్లా ఎగరేస్తుందా చూడాలి

బివివి ప్రసాద్