కవిత : ఇతరుల సంతోషం

ఇతరులలో సహజమైన సంతోషం

కెరటంలా విరిగిపడటం చూసినపుడు,

కాసేపు, నిన్ను నువు కోల్పోతావు,

లేదా, నిన్ను నువు పొందుతావు

సంతోషం జీవిత పరమావధి అని

కెరటం చివరి జల్లులు చెబుతాయి,

ఊరికే సంతోషంగా ఉండటం బావుంటుంది

ఉన్నతోన్నత గమ్యాలు చేరటం కన్నా,

సంపదా, జ్ఞానం, కీర్తీ సేకరించటం కన్నా

ఒకనాడు దేవుని ముందు నిలుస్తావనుకొందాం,

పుణ్య, పాపాల లెక్కలు అటుంచి,

ఎంత సంతోషించా, వెంత దుఃఖించావని 

యథాలాపంగా అడిగాడనుకొందాం 

పోనీ, యథాలాపం కాదు,

తన సృష్టిని నువ్వెంత మెచ్చావో, నొచ్చావో

తెలుసుకునే యత్న మనుకుందాం,

ఆ పెద్దప్రాణంపై గౌరవంతో

ఆహా, జీవిత మద్భుతమని చెప్పావనుకుందాం

నువు చెప్పింది నిజమో, కాదో నీకు తెలీదు,

నీకో జీవితముండటం నిజమో, కాదో తెలీదు,

ఇదంతా అసలుందో, లేదో తెలీదు

కానీ, ఇతర్ల సంతోషంలోకి

అదాటున మునిగే క్షణాలుంటాయి చూసావా,

ఇతర్ల దుఃఖంలో, అప్రయత్నంగా 

మునిగే సమయాలుంటాయి చూసావా

అపుడు జీవన సారమేదో

నీ ప్రక్క నుండి వెళ్ళిపోయే ఓడలా

అంటీ, అంటక తాకుతుంది

భారమైన తీరం

నిను మృదువుగా అనంతంలోకి నెడుతుంది,

దూరపు ఆనంద సముద్రం 

తన లోనికి, లోనికి పిలుస్తుంది

బివివి ప్రసాద్