కవిత : జీవనానందం కొసన..

ఏవో పిచ్చిమాటలు మాట్లాడాలనిపిస్తుంది,

మాటలన్నీ పిచ్చివేనేమో తెలీదు

ఇంత అద్భుతంగా, నల్లగా మిలమిలలాడే రాత్రి

నీపై తెరపిలేకుండా కురుస్తున్నపుడు

మాటలేం అవసరమొచ్చాయి

మౌనంలోకీ, జీవితంలోకీ మునిగిపోక

ఊరికే మాట్లాడాలనిపిస్తుంది,

జీవనానందం తట్టుకోలేక

మాటల్లోకి తేలి ఊపిరి పీల్చుదామని

ఆయనన్నారు చూసావా

మనసు బ్రద్దలైన ఆనందం తట్టుకోలేక 

ప్రాణం వదిలేశారని, 

ఆ మాటకే మనసు బ్రద్దలౌతుంది 

జీవనానందం, నువు ఉండటంలో ఉందో,

ఉండీ, లేకుండా పోవటంలో ఉందో తెలీదు,

అదంటూ ఒకటి ఉన్నట్లుంది 

మాటలు తయారయే మనసులో 

ఎన్ని మెలికలు వుంటాయో చూసావా,

వాటికి ప్రలోభపడకుండా ఉండగలవా

ఈ రాత్రిని రాత్రిలా, గాలిని గాలిలా,

ఈ నక్షత్రాలని నక్షత్రాల్లా 

దేహంపై వస్త్రాలు లేనట్లు, దేహమే లేనట్లు

నిన్ను తెరుచుకొని అనుభవించగలవా

పొందుతున్నావో, పొందబడుతున్నావో తెలీని

పారవశ్యంలో మునగగలవా

ఇది జీవిత, మిది కాదని జీవులు చెప్పలేరు,

జీవులకంత తెలివుంటే,

వాటిని కన్న జీవితానికెంత తెలివుండాలి

నువు జీవివి కాదు, 

జీవితానివని తెలిసేందుకు ఎంత దుఃఖపడాలి

ఎంత పదునుదేరాలి 

బివివి ప్రసాద్